Blog Bertine – ‘Ik mis je zo’

Ik mis je zo…

Iedere nacht, iedere dag, elk uur, elke minuut mis ik je zo. Overal waar ik ben denk ik aan je, voel ik dat gemis. Denk ik terug aan jou en wat we samen deden. De dagen kruipen zo voorbij, vandaag mis ik je alweer een half jaar.

De zon

Het is als de dag van gister dat ik bij je graf stond. Die warmte van de zon en alles was zo groen. Nu is het koud, de bomen zijn kaal en er ligt zelfs een sneeuw laagje over je graf heen. Als ik bij je sta dan ben ik bang dat je het koud hebt en vraag ik me af hoe en waar je nu bent. Tranen rollen over mijn wangen. Ik zou wel even heel hard willen schreeuwen, dat ik je terug wil. Ik doe dat maar niet. Dan begint opeens de zon heel sterk te schijnen, de stralen gaan over Daans graf heen. Is deze zon een teken dat het goed is? Ik zou het zo graag willen weten.

Ons leven gaat door en dat voelt soms zo oneerlijk. We hebben samen bedacht dat we dingen doen omdat het goed is en niet omdat het leuk is. Zo lukt het om door te gaan. Maar in alles missen we Daan. Een wandeling met z’n vieren, een foto maken, eten aan tafel, bij alles wat we doen is die ene plek leeg. Ik blijf me nog steeds afvragen hoe dit verder gaat.

Cliché

Mooie dingen van hem herinneren, hem in alle dingen zien: sommige mensen hebben van die mooie cliché verhalen. Het is allemaal lekker makkelijker gezegd dan gedaan. Ook al lach ik en ben ik vrolijk, mijn hart is gebroken. Ik zal nooit meer dezelfde zijn en ook daar moeten sommigen aan wennen.

Ik weet inmiddels wat echt belangrijk is en maak nu mijn keuzes heel selectief. Niet iedereen is daar even blij mee, dat is dan jammer. Ik denk ook dat het een soort van zelfbescherming is. Want als je er echt goed over nadenkt, is het toch eigenlijk niet te doen. Mijn kind missen, voor altijd… Lieve Daan ik mis je zo!