Blog Bertine | December: ‘een maand die ik liever oversla’

Het is donker en koud buiten, ik zit alleen in de auto. De radio staat aan en daar is al volop kerstmuziek te horen. December is in aantocht, een maand die ik liever oversla.

Geen schoen zetten

Tegen mijn dochter en zoon heb ik gezegd dat ze te groot zijn voor sinterklaas. We zetten geen schoen meer, zoals tot en met vorig jaar nog traditie in ons gezin was. Ik ben er klaar mee, ik wil dit niet meer. Een beetje teleurgesteld kijken ze me aan, maar accepteren het. Een kleine week later bedenk ik me toch dat het niet eerlijk is.

‘Het zal vast elk jaar iets makkelijker worden’

Mijn zoon Thijn is pas negen jaar en dan wil je toch echt nog wel je schoen zetten en cadeautjes krijgen. Ik kan dit niet overslaan omdat ik Daan zo mis. Omdat Daan fan van sinterklaas was en ik dit probeer te vergeten. Wat overigens natuurlijk niet lukt. Dus ik stel mijn ideeën bij en vertel de kinderen dat ze hun schoen toch mogen zetten. Wat waren ze blij met hun cadeautjes. En zelf ben ik een beetje trots dat ik dit weer probeer te overwinnen. Het zal vast elk jaar iets makkelijker worden. Straks willen ze echt hun schoen niet meer zetten, want dan zijn ze te groot..

Vroeger

Al die gezelligheid, lampjes, kerstbomen enzovoort. Dat wat ik vroeger zo leuk vond, kijk ik nu zo tegen op. Die lege plek in ons midden is zo voelbaar in deze maand. Ik mis Daan zo enorm. Mijn oudste zoon, die nu gewoon bij ons had moeten zijn. Ik weet nog steeds niet hoe ik deze maand door ga komen. En ik besef me ook dat na deze december maand weer een nieuw jaar komt, weer een jaar zonder Daan. Welke maand het ook is, het maakt eigenlijk niet uit.

Het leven gaat door

Voor Isa en Thijn gaat het leven door. Ze zijn druk met hun sinterklaas surprises maken. Isa die haar verjaardagsfeestje aan het voorbereiden is. Over twee weken is ze jarig dan mag ze 14 worden, op deze leeftijd overleed Daan. Hoe ga ik dat weer aan een onbekende uitleggen dat ik twee kinderen van veertien heb, maar dat het geen tweeling is. (Ik wil niet altijd vertellen dat Daan overleden is. Niet alleen voor mezelf, maar ook om een ander te beschermen. Vaak is het een shock als ik dit vertel.) Hoe gaat Isa dit doen als ze Daan voorbij gaat? Wat kan het leven toch enorm ingewikkeld zijn!

‘Ik ben ontzettend dankbaar dat ik Isa en Thijn heb’

Maar het leven gaat door, Isa en Thijn hebben het over de kerstboom en oh ja ook al over de zomervakantie. Ik word gewoon mee getrokken het leven in. En diep van binnen ben ik daar wel heel blij om want ik weet niet hoe ik verder zou moeten zonder de energie van Isa en Thijn. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hun heb, dat ik voor ze mag zorgen. Maar vooral dat ze mij meenemen in hun leven!