Het gelukkige gezinsleven van Roos kwam hard aan een einde toen haar man plotseling overleed tijdens een vakantie. ‘We hadden geen idee hoe kostbaar dat geluk was en hoe kort wij hiervan zouden kunnen genieten.’
Met het plotseling overlijden van haar man Gerrit werd Roos Post heel jong weduwe: ze was pas 26. Samen hadden ze twee kinderen: Jariën (2,5) en de pasgeboren Sannah.
Op vakantie kreeg haar man een vreemd gevoel in zijn hoofd, vertelt Roos (nu 41) aan Eva. ‘Alsof er iets geknapt was. De huisarts kon niks vinden. De rest van de middag verliep normaal. Aan het einde van de middag gaf mijn man aan dat hij even op bed wilde gaan liggen. Een kwartier nadat hij was gaan liggen riep hij mij. Tot mijn ontzetting zag ik dat hij een soort epileptische aanval had. Hij was volledig verstijfd en niet meer te bereiken. Ik belde meteen 112.’
‘Helaas heb ik geen contact meer met hem kunnen krijgen. Kort daarna is hij overleden. Er was die middag, toen hij iets voelde knappen, daadwerkelijk een vat gesprongen in zijn hoofd. Het leek alsof er niks meer aan de hand was, maar ondertussen sijpelde er bloed uit dat vat en dat is hem fataal geworden.’
Zwaar
Ze vertelt over de zware tijd die volgde na zijn plotselinge overlijden. ‘Het voelde alsof ik voor de helft was geamputeerd, maar dubbel zo hard moest werken. Ik wilde steeds minder mensen zien en trok me terug. Ik was blij dat ik de kinderen had, want omdat zij er waren, moest ik in het dagelijks ritme blijven.’
Roos Post
In haar leven was een groot, gapend gat van gemis geslagen. Ze vertelt hoe God dit gat opvulde met zichzelf en voorzag in wat ze nodig had. ‘Zonder dat ik erom had gevraagd, heeft Hij gezorgd dat ik, op het juiste moment, kreeg wat ik nodig had.’
Lees het hele verhaal bij Eva.
