Laatste foto | ‘Lynn had zin in haar operatie, in het ziekenhuis was ze de prinses’

Gerdie: ‘Lynn was echt een soort Pippi Langkous. Deed van alles, durfde alles en was nooit bang. Enge achtbaan in de Efteling? Lynn ging erin, waar haar broertjes niet durfden. Ze was altijd aan het kliederen of had ze maar één sok aan. Echt Pippi. Zo fladderde ze door het leven.

Tien maanden na Lynn’s geboorte, zagen ze dat ze een hartafwijking had. Hadden ze dit eerder gezien, dan was ze direct geopereerd en was het waarschijnlijk beter geweest. Maar nu liep de druk in haar longen op en was ze soms benauwd.

Wilskracht

Lynn trok zich er niks van aan dat ze ziek was. Wanneer ze rende, begon ze sneller te hijgen en zag je haar lippen blauw worden. Het maakte haar niks uit. Ze had een enorme wilskracht. Turnen, dansen, ze deed het gewoon en liet zich niet belemmeren. Haar zwemdiploma B haalde ze met tranen over haar wangen.

Er zat een bandje om Lynn’s longslagaders, waardoor de druk in haar longen kon verminderen. Maar omdat haar hart hierdoor na een aantal jaar te gespierd werd, gingen ze via haar lies kijken of het bandje er binnenkort af kon. Dat gebeurde bij deze routine-operatie.

Bang voor operaties was ze nooit. Dit was de elfde en ze had er zelfs zin in. Ze genoot van alle aandacht die ze kreeg in het ziekenhuis. Ze was de prinses. Iedereen was super lief voor haar en ze voelde zich sterk.

Geslaagd

“De operatie is geslaagd, je kan haar ophalen bij de uitslaapkamer”, zei de arts. Toevallig was ik er eerder dan zij. Toen ze kwamen aanrijden, was Lynn aan het overgeven. Dat deed ze normaal nooit na een operatie. Ze was bezweet en maar half wakker.

Ik aaide haar hoofd en zei: “Mama is bij je”. Ze keek naar boven en knipperde alsof ze zei: “Ik weet het, mama”. Vervolgens zakte naar achteren in haar bed. Toen stopte haar hart. Veertig minuten lang hebben ze haar gereanimeerd.

Laatste foto

Deze laatste foto is een uur voor haar operatie gemaakt. Ze punnikte een armbandje voor de verpleegkundige, haar operatiejasje was al aan. Het armbandje moest van Lynn per se voor de operatie af. “Dat kan toch ook erna”, zei ik nog. Maar nee, het moest ervoor.

Voor Onno en mij had ze iets geschreven: “Lieve mama en papa, zonder jullie was ik nooit zover gekomen. Bedankt voor de goede zorgen”. Zo apart, achteraf. Alsof haar onderbewuste een voorgevoel had.

Voor haar drie broers sta ik elke dag op. Dat het leven nog leuk wordt, kan ik me soms niet voorstellen. Maar dat Lynn vlak voor haar dood heeft gevoeld dat ik er was, geeft troost. Daar houd ik me aan vast.’

Laatste foto

In deze rubriek vertellen mensen over de laatste foto die ze hebben van degene die ze missen. Heb jij ook een bijzondere laatste foto of herinnering en wil je daar iets over delen? Mail dan naar ikmisje@eo.nl o.v.v. ‘Laatste foto’

• Paula verliest haar dochter aan kanker: 'We hebben Marit niet verteld dat ze zou overlijden'

  Paula verliest haar dochter aan kanker: 'We hebben Marit niet verteld dat ze zou overlijden'