Eenzaamheid na overlijden partner en verslappen aandacht omgeving
Wat als je iemand bent verloren, en je hem of haar steeds meer gaat missen, maar je omgeving juist steeds minder aandacht voor je heeft? Coach Hans Groeneboer geeft een tip.
Een rouwproces duurt een leven lang, maar neemt wel steeds andere vormen aan. Je partner verliezen heeft grote impact en het verlies gaat vaak zwaarder wegen als de maanden – en soms jaren – verstrijken. De aandacht van mensen om je heen begint dan wellicht al te verslappen.
Jij voelt dagelijks de eenzaamheid, maar je wilt je geen zeurpiet voelen naar anderen toe… Coach Hans Groeneboer geeft een tip.
“Juist na het verlies van een partner, hebben mensen ook na langere tijd behoefte aan steun en begrip,” legt Hans Groenboer, contextueel coach en therapeut, uit. “De eerste maanden na het overlijden van je partner houden mensen daar rekening mee door extra aandacht te geven, maar na verloop van tijd verslapt deze aandacht.”
Behoefte aan steun
Als er wat tijd overheen gegaan is, en je omgeving zich minder bezig gaat houden met je verlies, betekent het helaas niet dat jij ook minder behoefte hebt aan steun. Integendeel. Je komt in een fase waarin je de troost van dierbaren in je omgeving nodig hebt. Je partner, degene die er altijd was, is er niet meer. Dit merk je in de dagelijkse dingen, bijvoorbeeld bij het eten, opstaan, het overleggen over de boodschappen, enzovoort. Maar ook in het groot. Met niemand anders was het zo vertrouwd om zonder veel woorden in elkaars nabijheid te kunnen zijn, en de rust die het gaf dat je samen de toekomst tegemoet ging, is weg.
Eenzaamheid na overlijden
“Het leven van anderen gaat verder, jij bent rigoureus stilgezet. Er is een gat geslagen in je leven en je moet ontdekken hoe je weer voldoende invulling vindt,” vervolgt Groeneboer. “Iemand vertelde me dat ze zich nog meer dan eerst vaak eenzaam voelt. Haar man is vorig jaar overleden. Maar ze durft dit niet aan te geven in haar omgeving. Ze is bang dat de mensen haar een zeurpiet vinden.”
Eerlijk over verdriet
Groeneboer raadt mensen die hun partner verloren hebben aan om juist met hun omgeving te blijven delen hoe ze zich echt voelen. “De mensen om je heen die dit niet hebben meegemaakt, weten niet wat het inhoudt om een partner te missen. Wat dat betreft, kun je het hen niet kwalijk nemen dat de aandacht verslapt. Zij hebben het juist nodig dat je eerlijk durft te zijn.”
“Ze hoeven je verdriet niet op te lossen en dat kunnen ze ook niet. Maar door het te delen, word je wellicht al minder eenzaam. En je deelt een stuk levenservaring wat voor hen ook heel kostbaar is. Je bent geen zeurpiet, maar juist een heel betrouwbare vriend of vriendin die kwetsbaar durft te zijn.”
Aandacht voor anderen
“Probeer naast het verdriet dat je deelt, ook aandacht voor de ander te hebben,” vervolgt Groeneboer. “Veel mensen trekken zich terug na een groot verlies. Dat is heel begrijpelijk, maar maakt uiteindelijk nog meer eenzaam. Aandacht voor de ander hebben maakt dat je over de grenzen van je eigen wereld stapt en deel uitmaakt van het leven van anderen. Deze wederkerigheid helpt ook mee om niet als een zeurpiet over te komen, of je zo te voelen.
Daarnaast helpt het voor veel mensen om te praten met andere mensen die ook een dergelijk verlies hebben meegemaakt. Op de pagina ‘Ontmoet en deel’ vind je diverse mogelijkheden voor rouwverwerkingsgroepen.
Hans Groeneboer, trainer, coach en auteur
www.hansgroeneboer.nl | www.koinonia.nl
