'Ik rende samen met mijn overleden zoontje naar Sparta'

Afgelopen zomer liep ik van Amsterdam naar Sparta. En nee, niet naar de voetbalclub uit Rotterdam, maar Sparta in Griekenland. Ik vertrok op 1 juli en kwam 99 dagen later aan in Sparta, waar ik op het centrale plein heel symbolisch en zoals het hoort de voet van het imposante standbeeld Leonidas aanraakte en kuste. Ja, die kus is totaal niet zoals het hoort, maar kon ik niet laten. Ik was zo blij. Zo intens blij. De mix van blijdschap, opluchting en ontlading van alle dagen, weken en maanden en van al het niet stoppen maar doorgaan kwam eruit. De hele zomer rende ik door heel Europa. Alleen, met enkel een rugzak gevuld met de meest essentiële spullen. De weg waar ik mijzelf dagelijks tegenkwam ging over de hoogste bergtoppen en door de diepste dalen. Elke stap was zwaar, maar alle meer dan vier miljoen stappen samen vormden het avontuur van mijn leven. Dag na dag rende ik samen met mijn gedachten, verdriet en levensgeluk dwars door weer en wind en twaalf landen nagenoeg elke dag een marathon. 

Steile helling

Waarom ik dit deed? Om te laten zien dat als je iets heel graag wilt er heel veel kan. Dat je slechts één stap hoeft te zetten om ergens aan te beginnen. Dat je meer kunt dan je denkt. Dat je onderweg hulp krijgt als je daarvoor openstaat. Dat de wereld aan je voeten ligt en de reis belangrijker is dan de eindbestemming.

Op het zwaarste moment van mijn reis kreeg ik steun van iemand die er altijd voor mij is. Op de vierendertigste dag rende ik in de Zwitserse Alpen omhoog om daar aan de top de grens van Italië te bereiken. Het weer was zo slecht dat ik door de mist en het opspattende water mijn eigen hardloopschoenen niet meer kon zien. Elke langsrijdende auto stopte om te zeggen dat ik moest instappen, maar ik bedankte vriendelijk en rende door- en doorweekt door. De helling duurde lang en was steil. Heel steil.

'Kasper zei niks, maar ik hoorde hem luid en duidelijk'

Om niet te veel af te koelen nam ik tijdens die twee uur durende klim van oneindig veel haarspeldbochten geen enkele pauze. Rennen werd hiken, maar ik stopte niet. Ik stopte niet. Daar in die zeikende regen werd ik door een persoon geholpen die al die dagen al in gedachten voor mij uitliep. Het was Kasper. Kasper zei niks maar ik hoorde hem luid en duidelijk. Hij gaf mij de kracht om door te gaan. Om vooruit te blijven gaan. En dat niet alleen. Hij gaf mij de vreugde om in die pletsende regen te gaan zingen. Ik moest hardop lachen en dat maakte mij vrolijk. 

Nog steeds

Mijn zoon Kasper is inmiddels alweer meer dan drie en een half jaar geleden aan een hersentumor overleden, maar daar ergens op die berg wist ik het zeker. Hij is er nog steeds. Elke dag. Altijd. Want ook al kan ik hem niet meer horen, ik kan alles tegen hem zeggen. Ik kan alles aan hem vertellen, al mijn zorgen met hem delen en mijn twijfels of grootste angsten aan hem kwijt. Hij luistert altijd. En in de stilte die hij mij geeft vind ik altijd een antwoord in de vorm van vrijheid tussen vreugde en verdriet. Hij geeft mij de energie om door te gaan en het leven te vieren. 

En zo rende, zong en danste ik de laatste kilometer met tranen van geluk omhoog en omhoog. Samen met Kasper en met iedereen die mij lief is. Want daar op die berg, alleen met Kasper, besefte ik dat het gemis van hem van een totaal andere orde is dan het gemis van mijn thuis, van mijn gezin, mijn vrouw en kinderen. Natuurlijk mis ik ze, maar ik ga ze terugzien. Deze gedachte geeft mij een euforisch fijn gevoel. Ik kan ze vertellen dat ik van ze houd. Ik ga ze vertellen dat ik van ze houd.

Hé pap!

Toen ik boven was aangekomen rende ik direct het enige restaurant op de bergtop binnen. Ik hield mijn tas om, liep direct naar de bar en vroeg aan de eigenaresse of ze wifi hadden. De telefoon ging over, de verbinding was goed, maar het beeld bleef zwart. Net op het moment dat ik dacht dat het stil zou blijven, zag ik het gezicht van mijn zoon Brent op mijn telefoon verschijnen en hoorde ik aan de andere kant van de lijn zijn stem. “Hé pap! Ik hou van je. Zo, jij bent nat! Alles goed daar?”

• Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'

  Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'