Zussen schrijven het gedicht ‘Geen Zorgen Voor Morgen’

Verlies

‘Marjan was een goedlachse, vrolijke en lieve moeder. Iemand die voor iedereen open stond. Haar liefde, aandacht en interesse in haar medemens zijn ons het meeste bijgebleven. Maar ook haar eerlijkheid en soms het oneindig kunnen discussiëren dragen wij in onze karakters mee’, vertellen de zussen.

”Jij bent om mij heen,
Ik hoor je lachen,
Ik neem je mee,
In mijn gedachten,
In mijn eigen ik,
Ik ben geworden zoals jij was.”

Plotseling

De moeder van Jessica en Marinka overlijdt op 38-jarige leeftijd in haar slaap. Het plotselinge overlijden heeft hun leven destijds op zijn kop gezet. ‘Het overleven met elkaar als broers en zussen deed ieder op zijn eigen manier. De leeftijdsverschillen maar ook de verschillende levensfases waar we destijds in zaten maakten dat er niet makkelijker op, ook de impact op onze omgeving was voelbaar.’ Toch is er ook veel om dankbaar voor te zijn: ‘Nu na 21 jaar vieren wij nog steeds haar leven met alles wat zij ons heeft meegegeven.’

Hieronder lees je het ontroerende gedicht.

“Jij bent om mij heen,
Ik hoor je lachen,
Ik neem je mee,
In mijn gedachten,
In mijn eigen ik,
Ik ben geworden zoals jij was.“

Vier het leven
De een langer, de ander heel even
Voel de zon
Ondanks af en toe wolken
Vol bewondering hoe jij dat kon

Voel de warmte en de kracht
Het kwam zo onverwacht
Ik voel de zon
Je warmte en belangstelling zoals jij dat kon
Ik vier je leven met alles wat je ons hebt meegegeven.

Trots

Jessica en Marinka zijn na al die jaren zonder haar, nog steeds trots op hun moeder. ‘Wij hopen anderen te inspireren door wat zij ons heeft meegegeven. En dat rouw, trots en iemand zijn leven blijven vieren zoveel moois kan brengen..