Rouw­ver­wer­king: ‘Waarom wandelen op het strand helend kan werken’

Het strand

Het liefst maakt Myrthe (33) een strandwandeling langs de kust in Zeeland. Een warme jas en wollen sjaal om haar lijf. De wind die om haar heen raast. Het wandelen op het strand helpt Myrthe: ‘Dit is de plek waar herinneringen liggen. Mijn vader was gek op het strand.’ De vader van Myrthe overleed vorig jaar aan de gevolgen van slokdarmkanker en sindsdien mist ze hem elke dag.

Op het strand waaien de emoties van Myrthe vaak alle kanten op. ‘Tijdens de strandwandeling rolden er tranen over mijn wangen, zoals de golven aanspoelen in de branding. Overweldigend. Ik voelde me weer een beetje dichter bij papa.’

Vakantie

Myrthe groeit op in een liefdevol gezin. Ze vertelt: ‘We gingen niet vaak op vakantie want mijn ouders hielden daar niet heel erg van. Als we gingen, was het op vakantie in eigen land.’

Wel gaan ze vaak naar zee. ‘Dan maakten we er echt een dagje van’, herinnert Myrthe zich. ‘Met een tas vol broodjes gingen we in de vroege ochtend naar het strand in Zeeland. We konden de hele middag zoet zijn met het lezen van boekjes, of het overgooien van een bal langs de kust.’

Foto’s van het strand waar Myrthe graag wandelt.

Mijn ouders waren beiden gek op het strand, zo gingen mijn ouders de laatste jaren ook vaak samen een dagje naar het strand.’ Mijn vader zei dan: ‘Een strandwandeling helpt om even je hoofd leeg te maken.’ Dat herken ik heel erg, want als ik daar ben voel ik me helemaal vrij en ik dichter bij mijzelf staan.’

Verbonden met mijn vader

Als Myrthe op het Zeeuwse strand is, komen als vanzelf de herinneringen bovendrijven. Myrthe: ‘Dat betekent heel veel voor me. Als je aan mijn vader vroeg toen hij ziek was: ‘Wat wil je allemaal nog?’ Dan waren het simpele dingen: een dagje weg met zijn gezin, naar het museum of  naar het strand.’

Schelpjes die verzameld zijn na een prachtige strandwandeling.

‘De laatste keer dat ik op het strand aan het wandelen was, voelde ik mij erg verbonden met mijn overleden vader. ‘Ik vind het strand erg rustgevend, het symbolische zit in het stromende water, dat altijd in beweging is, dat altijd zijn weg vindt. Dat ik lessen uit de natuur haal. Ook al is de oppervlakte kalm en sereen, je weet niet wat er in de diepte schuil gaat. Ik voel me altijd verbonden met mijn vader omdat hij zo graag op het strand was.’

Door het heftige verlies van haar vader besluit Myrthe te schrijven over rouw en leven na de dood op haar Instagram pagina. Hiermee hoopt ze andere lotgenoten te kunnen steunen in het gemis van een geliefde.