Vrouwen schrijven eerbetoon aan hun ‘Hemelse Vaders’

Tijd maken

Het openingsverhaal van de jonge Sascha Groen (36), die haar vader verloor toen ze 34 was, raakt Renate het meest. ‘Sascha heeft Multiple sclerose (MS) en haar man zal binnen enkele jaren overlijden aan ALS.  In het boek schrijft ze dat ze het verdriet om haar vader in een doosje heeft weggestopt: door haar eigen gezinssituatie was er geen ruimte om te rouwen. Maar door te schrijven voor dit boek maakte ze tijd voor haar vader.’

Ze schrijft onder andere: “Lieve papa, je voelde zo ver weg. Toch ben je heel dichtbij. Dichterbij kan niet. Ik denk dat ik je nooit meer terug ga zien. Maar ik heb je absoluut teruggevonden. Binnenkort ben ik niet alleen moeder, maar moet ik ook vader zijn. Een beter voorbeeld kon ik niet krijgen. Dankjewel.”

Renate: ‘Het is zo’n mooi eerbetoon, ik heb heel veel bewondering voor Sascha.’

[newsletter midrid=S7a1NAUAA39]

Schot in de roos

Renate’s eigen vader overlijdt in 2018 op 81-jarige leeftijd. ‘Mijn vader was van nature een vrolijke man’, blikt Renate terug. ‘Hij was graag buiten en hield van gezelligheid op feestjes en verjaardagen. Daar heb ik fijne herinneringen aan.’ Nadat haar vader overlijdt, komt ze in contact met een oude schoolvriendin wiens vader al langere tijd geleden is overleden. Samen komen ze op het idee verhalen van meerdere dochters te bundelen. ‘Het biedt troost en herkenning.’

‘Het zijn persoonlijke en liefdevolle eerbetonen’

Renate plaatst op Facebook een oproep met de vraag of er vrouwen zijn die hun vader missen en hun verhaal willen insturen. Dat blijkt een schot in de roos. ‘Het bericht werd massaal gedeeld en reacties stroomden binnen.’ Renate koos 30 verhalen uit en liet haar zus herinneringen over hun eigen vader schrijven. Zo ontstaat er een boek van 31 vrouwen met herinneringen aan hun vader. De verhalen zijn omlijst met persoonlijke foto’s en een lied.

Eerbetoon

‘De een schrijft over het overlijden, de ander meer over het gemis en herinneringen’, vertelt Renate. Het zijn persoonlijke en liefdevolle eerbetonen aan vaders, al schuwt Renate het niet om ook de minder mooie herinneringen op te nemen in het boek. Zo is er het verhaal van Helene Baayen die vertelt dat zij een ongewenst kind was. ‘Zij heeft een afschuwelijke jeugd gehad. Niet alle vaders zijn leuk en lief. Toch vond ik het goed dit verhaal te plaatsen omdat dit ook het leven is’, legt Renate uit.

‘Hemelse moeders’

In de zomer van 2020 overlijdt Renate’s moeder. Komt er nu ook een boek over hemelse moeders? ‘Die vraag krijg ik vaker’, lacht Renate. ‘Ik vind het een mooi idee, maar dan zou ik het liefst mannen laten vertellen over hun moeder. Naar aanleiding van mijn oproep op Facebook heb ik al wat reacties van mannen gekregen die hun verhaal wilden delen. Dus wie weet!’

Beeld: Renate met haar vader en zus Marlou