Ashwin verliest zijn moeder net voor de geboorte van zijn kind

Het is 2021 als Helga vage buikklachten krijgt. In eerste instantie denken de artsen aan endometriose, een chronische aandoening waarbij het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit. De artsen behandelen haar en op de scans lijkt alles onder controle. Maar niets is minder waar. “De klachten bleven en mijn moeder voelde gewoon dat het niet klopte.”

'Ik was bang voor haar oordeel over mijn drugsgebruik'

Na lang aandringen volgen er meer onderzoeken en blijkt Helga toch aan darmkanker te lijden. Deze vorm van kanker is moeilijk zichtbaar op scans. Ze ondergaat in het voorjaar van 2022 een zware operatie en daar gaat het mis. Het herstel komt niet op gang en de medicijnen werken niet meer. Na maanden ziekenhuis volgt een tweede operatie. “Die mislukte. En binnen een paar dagen was het voorbij.”

Moederskindje

Al vanaf zijn jeugd heeft Ashwin een hechte band met zijn moeder. “Ze was zo’n moeder bij wie je altijd welkom was. Je kwam thuis en ze zat klaar met een kopje thee of een bakje fruit. Dat gevoel van: bij jou kan ik altijd terecht.” Toch kent hun relatie ook een mindere periode. “Vroeger was ik echt een moederskindje. Tot ik ging studeren en een beetje van het christelijke pad raakte. Ik gebruikte drugs, woonde op kamers. Mijn moeder ging daar liefdevol mee om, maar ik was bang voor haar oordeel.”

Wanneer Ashwin zelf vader wordt van dochter Phebe, verandert niet alleen zijn leven, maar ook zijn kijk op zijn moeder. Langzaamaan groeien ze weer dichter naar elkaar toe. “Dan besef je pas echt wat het betekent om ouder te zijn en hoe je naar je kind kijkt. Ik snapte haar beter en waardeerde haar veel meer.”

Voor Helga is oma-zijn het mooiste wat er is. Ze geniet volop en is stapelgek op Phebe. “Ze kon er geen genoeg van krijgen. Altijd samen, altijd iets leuks doen. Dat meisje was echt haar alles.”

Laatste gesprek

Terwijl ze geniet van haar kleindochter, wordt Helga’s gezondheid steeds brozer. Na een zware periode vol ziekenhuizen, onderzoeken en operaties voert Ashwin op vrijdag 23 september 2022 een gesprek met zijn moeder. Hij weet dan nog niet dat het hun laatste zal zijn. Het wordt een emotioneel en veelzeggend moment. “We vertelden haar nog de naam van onze tweede dochter, die toen nog veilig in de buik zat. Ze was al wat in een roes en ze reageerde wel, maar ze was niet meer echt haarzelf. Ik dacht: zondag praten we wel verder.”

Maar dat loopt anders dan verwacht. “Volgens de artsen kon het nog wel twee weken duren en op zaterdag had ik nog iets gepland: Mud Masters. Halverwege werd ik echter door crewleden uit de groep gehaald in Biddinghuizen, dat het niet goed ging met mijn moeder en meteen weg moest. Ik dacht: dat weet ik al, waarom zeg je dit nu? Zo stom, ik verwachtte het gewoon niet. Toen ben ik met een noodvaart naar het ziekenhuis geracet, maar ik was al te laat om haar nog te spreken.”

'Toen ze overleed, zijn we eerst bier gaan halen'

Zaterdag en zondag slaapt Helga alleen nog en op maandag overlijdt ze in het bijzijn van haar familie, slechts 55 jaar oud. Samen met zijn zus geeft Ashwin haar het afscheid dat helemaal bij haar past. “Toen ze overleed, zijn we eerst bier gaan halen. Ze had het zelf gezegd: proost op mij en op het leven. Dat paste helemaal bij haar: genieten, bourgondisch tot het laatst. Op de begrafenis wilde zij dus ook geen cake, maar bier, wijn en bitterballen.”

Van verlies naar nieuw leven

Met de heftige gebeurtenissen nog in het hoofd en hart, wordt precies een maand na het overlijden hun tweede dochter Abby thuis geboren. Eigenlijk zouden ze naar het ziekenhuis gaan, maar in de nacht zette de bevalling onverwacht snel door: binnen een uur lag ze in hun armen. “Dan ga je van de ene emotie naar de andere. Van moe en leeg naar geluk en blijdschap. Dat was zo bizar. We zaten nog midden in het verdriet. En dan ligt er ineens een pasgeboren baby naast je.”

Toch lukt het ze om ook te genieten van de kleine. “Dan gaat er gewoon een knop om. Na de bevalling draait alles om dat kleine meisje. Je wereld wordt even heel klein. We hebben zeker genoten, maar altijd met het gevoel van gemis op de achtergrond. Dat sluimerende besef: jij bent er niet bij. Zij en Abby zullen elkaar nooit ontmoeten.”

Haar laatste woorden

Toch laat haar overlijden niet alleen een leegte achter. Tijdens dat laatste gesprek, zo vlak voor het einde, geeft Helga haar zoon nog iets mee. “Ze zei: denk om jezelf. Mocht het niet goed gaan, dan komt er een erfenis jullie kant op. Doe met de erfenis iets waar je blij van wordt. Geen praktische dingen, maar iets voor jou, helemaal voor jezelf.”

Dat geeft Ashwin de moed om zijn droom te volgen: muziek maken. Dankzij haar laatste woorden waagt hij de sprong. Hij vindt een producer en schrijft vijf nummers. Het eerste nummer, ‘Altijd gebleven’, is gebaseerd op het verlies van zijn moeder en verschijnt op haar verjaardag. “Het gaat over het gevoel dat ze, in de eerste weken na haar overlijden, nog over mijn schouder meekeek en ik haar tegenkwam in de dingen om me heen. Dat idee gaf me troost.”

'Ze weet niet meer hoe gek oma op haar was'

“Nu hoop ik eigenlijk dat het niet zo was, dat ze meekeek. Ik gun haar dat ze zich volledig mag laven en genieten in de glorie van God, zonder opgezadeld te worden met het gemis van hier. Het lijkt me zwaar om van een afstand te moeten zien waar je geen deel meer van uitmaakt. Al weet ik niet of het in de hemel echt zo werkt.”

Wat blijft

Het gemis aan zijn moeder is nog altijd aanwezig. “Als ik mijn dochters zie spelen, denk ik: dit had ze geweldig gevonden. Dat doet pijn. De oudste herinnert zich oma nauwelijks. Ze was tweeënhalf toen ze overleed. Er zijn mooie foto’s en herinneringen, maar ze weet niet meer hoe gek oma op haar was en hoe leuk ze samen speelden. En voor Abby geldt: zij gaat haar nooit leren kennen.”

In Abby ziet Ashwin echter veel van zijn moeder terug. “Haar blonde haren heeft ze van mij, maar de humor en zo’n stiekem lachje heeft ze van haar. Abby heeft datzelfde bekkie. Alsof ze denkt: ik weet dat het niet mag, maar ik ga het toch doen. Mijn moeder haalde ook altijd van die kleine, flauwe geintjes uit.”

'Zonder haar aanmoediging had ik de erfenis niet geïnvesteerd in muziek'

Het schrijven van muziek smaakt in ieder geval naar meer en hij is zijn moeder erg dankbaar voor het duwtje in de rug. “Zonder haar aanmoediging had ik de erfenis niet geïnvesteerd in muziek. Kijk ma, ik heb naar je geluisterd.”

Het lied ‘Altijd gebleven’ is te beluisteren op Spotify:

Tekst: Jacqueline van Kampen