Nick & Simon maakten het lied Oostenwind: ‘Soms is er geen happy end’
De dagen lijken maar niet langer te worden, goede voornemens zijn gesneuveld en lekker warm weer is het nog lang niet: reden genoeg voor Blue monday. Als je dan ook het verlies van een naaste met je meedraagt, kan deze dag je misschien extra verdrietig maken. Nick & Simon zingen in hun lied ‘Oostenwind’ dat het leven helaas niet altijd over rozen gaat.
‘Ik wil niet wennen aan m’n winterjas, het schijnt dat juli hier gister was, maar nu is het strand verlaten, het is snijdend koud’, zingen Nick & Simon. Met hun lied Oostenwind geven ze woorden aan wat veel mensen ervaren: soms is het leven gewoon even koud en kil. Dat gevoel mag er ook zijn.
Geen happy end
‘Veel van onze nummers hebben een hoopgevende boodschap. Maar soms gebeurt er iets heftigs in het leven van mensen, waarbij er helemaal geen happy end is.’ zegt Nick, de tekstschrijver van het lied. Als titel en onderwerp van het liedje kiest het duo voor een element uit de natuur: de striemende oostenwind. ‘Wij wonen aan het IJsselmeer en bij ons is oostenwind altijd ongunstig. Dat zat in mijn hoofd.’
Concert van Hoop
Nick & Simon brachten hun lied ten gehore tijdens het Concert van Hoop, live in de Ahoy. De uitvoering daarvan vind je hieronder.
Andere artiesten op die avond waren Elske DeWall, André Hazes Jr., Roel van Velzen, Miss Montreal, Trijntje Oosterhuis en Maan. Allen werden begeleid door het waanzinnige Metropole Orkest.
Oostenwind
(onder de video vind je de songtekst van het lied)
ik wil niet wennen aan m’n winterjas
het schijnt dat juli hier gister was
maar nu is het strand verlaten
het is snijdend koud
niemand die ziet wat ik bij me houd
en liever voor me houd
over mijn leven waait een oostenwind
oktober november zie ik somber in
hij hielp me vooruit
maar plotseling keerde hij zich tegen mij
de oostenwind
nu het zand langzaamaan door m’n vingers glipt
knijp ik rijkelijk laat pas m’n handen dicht
en zijn mijn zorgen om enkel een kleinigheid
door de wind meegenomen
naar verleden tijd in vergetelheid
over mijn leven waait een oostenwind
oktober november zie ik somber in
hij hielp me vooruit
maar plotseling keerde hij zich tegen
mij de oostenwind
het vlakke land het zachte zand
van hier naar daar lijkt onbegaanbaar
over mijn leven waait een oostenwind
oktober november zie ik somber in
hij hielp me vooruit
maar plotseling keerde hij zich tegen mij
de oostenwind
