Maud is het jongere zusje van de knappe, spontane Angelique. Ze zijn close en doen veel samen. Als Angelique ziek wordt, neemt Maud de rol van oudste op zich en zorgt ze veel voor haar zus. In de uitzending van Ik mis je vertelt Maud hoe ze haar zus zag veranderen, en over het bijzondere afscheid.

Maud zag haar grote zus veranderen van spontane meid naar sombere vrouw

vandaag · 05:30

Update: vandaag · 05:30

Maud is het jongere zusje van de knappe, spontane Angelique. Ze zijn close en doen veel samen. Als Angelique ziek wordt, neemt Maud de rol van oudste op zich en zorgt ze veel voor haar zus. In de uitzending van Ik mis je vertelt Maud hoe ze haar zus zag veranderen, en over het bijzondere afscheid.

Waar Maud meer teruggetrokken en bescheiden is, valt haar oudere zus Angelique op door haar knappe uiterlijk en haar mooie bos blonde krullen. “Ze was populair, spontaan en kon elke vent om haar vinger winden.”

Compenseren met uiterlijk

Hoewel het lijkt alsof het Maud voor de wind gaat, wordt ze depressief en ontwikkelt ze een eetstoornis. Uiteindelijk raakt ze daardoor haar baan kwijt en komt ze thuis te zitten. “Ze had het gevoel dat ze faalde, en compenseerde dat met haar uiterlijk. Maar ze werd dikker door de medicatie en ook de leeftijd ging tellen, waardoor ze haar schoonheid verloor.”

Meer herkenbare verhalen lezen over rouw?

Meld je aan voor onze gratis tweewekelijkse nieuwsbrief!

Lees onze privacyverklaring.

Dat alles maakt dat Angelique almaar somberder wordt. Pas later ziet ze in dat er belangrijker dingen zijn dan schoonheid en trouwt ze met een man die al lange tijd haar hart probeert te veroveren.

Tweede kans

Maar dan wordt ze ziek. Zo ziek, dat ze maandenlang op de intensive care ligt en meerdere keren geopereerd moet worden. “Ze kwam bij. Dat voelde als een tweede kans. Een jaar of tien ging het goed met haar.” Toch komen de depressies weer terug en ook fysiek takelt Angelique af, door een nierziekte.

Voor Maud is het erg moeilijk om te zien hoe haar eens zo stoere zus, nu afhankelijk is van de zorg van anderen. “Het was moeilijk om contact met haar te krijgen. Ze hing maar in die stoel, kon niet lopen, niet zelfstandig eten. Ik probeerde haar te helpen met eten. Iedere keer als ik haar opzocht kwam ik er jankend vandaan.”

Toch blijft Angelique haar zus trouw bezoeken. “Op een dag in december leek het of ze er weer was, dat ik contact met haar had. We hebben leuk gekletst, samen tv gekeken. Dat was fijn.”

'Ik voelde opluchting dat die martelgang voorbij was'

Enkele dagen later, kort voor Angeliques verjaardag, belt haar man dat het ineens slecht gaat. “We moesten naar het ziekenhuis komen. Daar hebben we vijf dagen aan haar bed gezeten. Ze was stervende.”

Om het stervensproces niet te vertragen, krijgt Angelique op aanwijzing van de artsen geen vocht meer toegediend. Voor Maud is het zwaar en verdrietig om te zien dat haar zus zo lijdt. “Ik voelde opluchting dat die martelgang voorbij was. Dat ze dit moeilijke leven vaarwel mocht zeggen.”

Samen met haar andere zus kleedt ze Angelique aan. “In een shirt met bling, daarmee is ze de kist in gegaan.”

Bij het graf denkt Maud met veel liefde terug aan haar grote zus, die ze het liefst bij zich had willen houden. “Als ik nu nog iets tegen haar zou kunnen zeggen, is het: ‘Ik hou van je, we zullen elkaar weerzien.’”

Geen vocht toedienen

Volgens de richtlijn Palliatieve Zorg is vocht toedienen in veel gevallen medisch gezien niet meer verantwoord tijdens het stervensproces. Het toedienen van vocht kan in deze fase belastend zijn voor het lichaam en bijvoorbeeld voor extra benauwdheid zorgen. Ook kan het het stervensproces onbedoeld verlengen. (bron: Palliaweb)