Lisa (15) verongelukt onderweg naar huis: ‘We hadden geen kans om afscheid te nemen’

8 november 2024 · Leestijd 6 min

· · ·

Lisa zegt ‘tot straks’ tegen haar vrienden en fietst naar huis. Over een paar uur zien ze elkaar weer op een feestje, maar Lisa komt nooit aan. “Ik heb Eva opgebeld met de woorden: ‘Is dit een grap?’”

“Ik had eigenlijk niet door dat je op zo’n jonge leeftijd dood kunt gaan. Ik wist het wel, maar ik besefte het eigenlijk niet. Ik was vooral bezig met: wat gaan we volgende week doen?” vertelt Floris.

Vriendengroep

Samen met Cato, Veda, Eva, Joep, Jacob, Maarten, Micha en Lisanne zit Floris in een vriendengroep. De vrienden kennen elkaar van school. Maar sinds een jaar is er één iemand die de groep moet missen: Lisa.

“Lisa was een heel grappig persoon. Als je eenmaal aan het lachen was met Lisa, dan bleef je maar doorgaan. Lisa had zo’n schaterlach,” vertellen de vrienden in het online EO-programmaVrienden na het Leven aan Joram. “Ze was een persoon die altijd aanwezig was, die mensen op hun plek zette. Maar wel op een positieve manier.”

Vrienden na het Leven

In deze serie gaat presentator Joram Kaat langs bij vriendengroepen waarvan één van de vrienden plotseling dood is gegaan. Hij praat met hen over rouw, verlies, toekomst en levenslessen. Wat betekent het als je een vriend(in) verliest? Hoe ga je dan verder, en welke impact heeft het verlies op de groep?

Vijf nieuwe video’s van EO’s Vrienden na het Leven zijn wekelijks te zien vanaf maandag 28 oktober op het YouTube kanaal van NPO3 en vooruit te kijken via npo3.nl

Samen dankzij Lisa

De vrienden herinneren zich Lisa als een vriendin die altijd voor hen klaarstond. Als er discussies waren in de vriendengroep, was zij degene die de rust weer in de gesprekken bracht en met oplossingen kwam.

'Lisa bracht rust in de groep'

“Lisa hield iedereen bij elkaar.” En dan valt juist die samenbindende factor weg. Micha (16): “We gingen met z’n allen naar school toe. We zouden die dag een feestje hebben, dus iedereen was redelijk vrolijk, het was best een leuke dag. Ik kan me nog heel goed herinneren dat iedereen aan het lachen was, dat we het gewoon gezellig hadden.”

'Tot straks'

Samen met Joep fietst Lisa later die dag een stuk dezelfde kant op. Ze wil nog even langs huis om te eten en wat spullen op te halen voordat ze naar Veda gaat. Iedereen gaat naar huis met het idee dat ze elkaar straks bij Lisanne weer zullen zien.

'Dat zijn de laatste woorden geweest'

“Joep zag Lisa voor het laatst bij een kruispunt. Lisa ging naar rechts en fietste naar huis,” vertelt Floris. Joep: “Ik heb gewoon gezegd: ‘Tot straks’. Drie uur later zouden we elkaar zien. Zonder verdere gedachten ben ik naar huis gefietst. Dat zijn de laatste woorden geweest.”

Vreselijk nieuws

Als Lisa een hele tijd later nog steeds niet bij Veda is gearriveerd, beginnen de vrienden ongerust te worden.

Eva besluit de zus van Lisa te bellen, met de vraag of zij weet waar ze is. De zus van Lisa neemt op, begint te huilen en vertelt dat Lisa is aangereden en overleden. Veda deelt in paniek het nieuws meteen in de appgroep van de vriendengroep.

Ongeloof

Floris: “Dit is niet echt. Toch? Weet je het zeker? Is dit echt zo?” Cato: “Eerst was er heel veel ongeloof. Ik heb Eva opgebeld met de woorden: ‘Is dit een grap?’” Floris: “Ik belde mijn moeder: ‘Mama, mama, mama. Lisa, van mijn klas, een vriendin van mij, is overleden.’”

Wat er precies gebeurd is, blijft onduidelijk. Enkele ogenblikken na het ongeluk landt er een traumahelikopter bij de plaats van het ongeluk, maar die keert leeg weer terug, omdat Lisa al is overleden.

Afscheid

Een paar dagen later krijgt de vriendengroep de gelegenheid afscheid van Lisa te nemen, die thuis in een open kist ligt. “Het was heel apart haar zo te zien,” vertelt Cato. “Haar huid was een stuk bleker, ze leek op en wassen beeld. Het was niet meer de vriendin die ik kende.”

'Het was niet meer de vriendin die ik kende'

Op de begrafenis spreekt één van de vriendengroep:

Lieve Lisa,

We zien je nog zo zitten in het lokaal. Als we je niet zouden zien, dan zouden we je wel horen. Want van jouw harde, schaterende lach, konden ze zelfs drie klassen verderop nog meegenieten.

Toen we ons voorbereidden voor een feestje, zou je nog even thuis je spullen ophalen. ‘Tot zo,’ zei je. Het is zo onwerkelijk en er zijn zoveel momenten waarop we niet kunnen geloven dat die ‘Tot zo’ de laatste was.

Nu kunnen we geen nieuwe herinneringen meer maken samen. Maar wij als medeleerlingen, klasgenoten en je dierbare vriendengroep zijn dankbaar voor alle herinneringen die je met ons gemaakt hebt. En die gaan echt nooit kapot. Die zijn echt onbreekbaar.

Voor altijd in onze gedachten en in ons hart, lieve Lisa.

Rouw

De vrienden hebben de eerste periode na het overlijden veel steun aan elkaar. “We begrepen elkaar en wisten wanneer we elkaar moesten troosten.” Ze hebben moeite om zich te concentreren op hun schoolwerk. “School was uit mijn hoofd, Lisa erin.”

Spoedeisende hulp

Maar de rouw is niet alleen merkbaar in de schoolresultaten. Micha krijgt kort na het overlijden van Lisa plotseling geen lucht meer en raakt in paniek. Midden in de nacht belandt hij op de spoedeisende hulp.

Daar komt hij erachter dat het te maken heeft met de rouw om Lisa. Hij heeft zijn emoties rondom het verlies van Lisa zolang opgekropt, dat de effecten van de rouw zich nu ook lichamelijk uiten. “Ik besefte dat het nodig is om over je emoties te praten.”

High five of knuffel

Of het verlies van Lisa de vriendengroep heeft veranderd? “We kijken meer naar elkaar om,” zeggen ze. Cato: “Aangezien sommigen van ons geen kans hebben gehad om ‘doei’ te zeggen tegen Lisa, is het bij ons nu traditie geworden dat we iedereen met een high five of een knuffel ‘doei’ zeggen.”