Leco van Zadelhoff over het verlies van zijn ex-partner: 'Er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk'

“Femmie was schoonheidsspecialiste in Harderwijk, waar ik vandaan kom,” vertelt Leco. “Mijn moeder stuurde me naar haar omdat mijn jeugdpuistjes opkwamen en vond dat dat onder handen genomen mocht worden. De band die ik kreeg met Femmie was heel uniek. Het is leuk om te zien hoe je als jongen van 16 het gesprek aanging met een oudere dame, en dat zij de tijd en moeite nam om naar mij te luisteren en advies te geven. En dat je dan zo lang onderdeel bent van elkaars leven.”

Femmies les

Toen Femmie hoorde dat ze ziek was, koos ze ervoor om geen behandeling meer te ondergaan. “Ze woonde op Bonaire, kwam terug naar Nederland voor een operatie toen geconstateerd werd dat ze kanker had. Ze besloot daar niks meer aan te doen. Dat vond ik een interessante les: dat je die keus hebt om dat te doen.”

Zoals schoonheidsspecialiste Femmie vroeger met zorg en aandacht Leco’s jeugdige huid met puistjes behandelde, zo verzorgde hij haar jaren later met liefde na haar overlijden. “Ik maakte Femmie op en deed haar haren. Ik vond het heel bijzonder om alleen met haar op die kamer te zijn en haar op te maken. Mijn laatste stukje zo met haar.”

Zijn dood was ook oké

Naast Femmie was ook Rob een belangrijk persoon in Leco’s leven. “Mijn ex-partner en ik hadden twintig jaar een relatie, en samen hebben we een dochter: Robbie. Voor zijn overlijden waren we niet meer samen, maar onze band was er nog steeds, mede door haar.” Rob kreeg klachten en bleek ongeneeslijk ziek. “Hij was 57, veel te jong, maar zijn dood was ook oké. Als je zijn aftakeling zag, dan dacht je: het zou kunnen dat je bijna soort van blij bent voor iemand, dat de dood er is."

Tijdens zijn afscheid gingen er bitterballen rond

Toen ik hem leerde kennen was ik nog jong, hij leerde mij veel over kunst, cultuur, culinair eten en mode. Mijn huis, waar ook nog veel spullen van hem staan, ademt zijn ‘zijn’ uit. Er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk, alleen al door de spullen om ons heen. Hij leerde mij dat ik alles nu moet doen. Geen dingen uitstellen.

Robs laatste rondje

Tijdens het afscheid stond Robs kist midden in een soort partycentrum, omringd door vrienden en familie. Iedereen mocht iets op de kist schrijven. Leco wijst naar de kist voor hem, volgeschreven door eerdere gasten van De Kist. “Zijn kist leek erg op deze”, herinnert hij zich. “Iedereen had een drankje en er gingen bitterballen rond. ‘Robs laatste rondje’ werd het genoemd.”

Leco van Zadelhoff in De Kist

Bekijk de hele uitzending terug via NPO Start waarin Leco ook openhartig deelt over hoe hij denkt over de dood, zijn carrière en burn-out.