Niek & Annelies: ‘Deze Kerst zijn we voor het eerst zonder onze zoon Jim’
Dit voorjaar hebben Niek & Annelies afscheid moeten nemen van hun oudste zoon Jim. Jim overleed op 33-jarige leeftijd aan de gevolgen van een kwaadaardige hersentumor, waar hij sinds zijn 12e voor behandeld werd. Dit jaar vieren Niek & Annelies voor het eerst Kerst en Oud & Nieuw zonder Jim. Ik mis je sprak met Niek & Annelies.
Zien jullie op tegen kerst en de feestdagen?
Niek: ‘Ik zie niet perse tegen Kerst op, maar ben vooral benieuwd hoe ik die dagen doorkom. Ik heb namelijk gemerkt dat het verdriet over Jim op onverwachte momenten komt. Zoals laatst op een verjaardag binnen ons gezin, waar de tekst op een kaartje ons allemaal in tranen bracht.’
‘Ik heb helemaal geen zin om kerststukjes te maken’
Annelies: ‘Ik merk dat ik er anders in sta. Andere jaren kon ik me altijd verheugen op de typische decemberbezigheden en toeleven naar het gezellige samenzijn met familie. Nu heb ik helemaal geen zin om kerststukjes te maken.’
Niek: ‘En toch hebben we heel bewust de kerstboom opgetuigd.’
Annelies: ‘Ja , en ik ga ook weer kerststukjes maken. We kiezen er voor om de dingen niet uit de weg te gaan maar dat wil niet zeggen dat het vanzelf gaat of makkelijk is. En we realiseren ons ook goed dat door niks te doen de situatie er niet mee veranderd, we krijgen Jim er niet mee terug. ‘
Wat missen jullie nu Jim er niet meer bij is?
Niek: ‘Ik mis zijn fysieke aanwezigheid heel erg. Ik mis het heel erg dat ik hem niet meer even een knuffel kan geven, of een kus op zijn voorhoofd. Ik mis het dat ik zijn stem niet meer hoor.’
Jim Ik mis dat ik hem geen knuffel kan geven Niek vervolgt: ‘Jim had zoveel doorzettingsvermogen en kracht. In de maand dat hij stierf is hij nog met een groepje naar de Efteling geweest. Hij was intens moe, maar hij wilde meegaan en genieten.’ Annelies: ‘Ik mis alles aan Jim. Hij was zo’n heerlijke kerel, met veel humor. En zijn mimiek: je kon het goed aan hem zien als hij ergens van genoot, maar ook als hij zich verdrietig voelde. Ik weet nog dat hij een keer, tijdens het eten, vanuit het niets zei: ‘Ik ben toch zo blij dat jullie m’n ouders zijn.’ We konden elkaar ook leuk plagen, ik noemde hem altijd ‘ouwe reus’. Toen we een keer een week op vakantie zouden gaan met elkaar, wilde hij vooraf wel even met me afspreken dat ik hem niet de hele week ‘ouwe reus’ zou noemen!’
Welke herinnering hebben jullie aan vorig jaar Kerst?
Niek: “Die Kerst waren we net als altijd, bij elkaar: één dag met de hele familie van Annelies en één dag alleen met ons gezin. Het is onze gewoonte dat iedereen iets te eten voorbereidt en meeneemt. Jim zorgde voor de drank! Vooraf koos hij bij elk gerecht het bijpassende drankje.”
Jim wilde niets liever dan zijn kleine neefje groot zien worden
Die periode, december 2015, ging het al maanden niet zo goed met Jim. Niek: ‘Jim had in korte tijd al vier operaties gehad en zou op Oudjaarsdag een vijfde krijgen. Die kerstdagen was hij er ondanks alles wel bij – en daar ben ik zo dankbaar voor. Hij had echt een goede tijd, ook door zijn kleine neefje Seth, die een half jaar eerder geboren was. Jim wilde niets liever dan Seth groot zien worden.’
Toen iedereen nog aan tafel zat, zocht ik Jim even op, dat was een heel bijzonder moment
Annelies: ‘Vlak voor de kerstdagen hadden we met Jim een moeilijk onderwerp besproken. We hebben hem gevraagd hoe hij wilde dat wij zouden handelen, als zijn toestand kritiek zou worden. Jim was hier heel duidelijk in, en gaf zijn grenzen aan.
Bijzonder moment tijdens kerst
Annelies: ‘Op die Tweede Kerstdag waren we als gezin bij elkaar en Jim genoot zo, dat was aan hem te zien. Maar hij was ook moe en ging even op de bank liggen. Toen iedereen nog aan tafel zat, zocht ik hem op, dat was een heel bijzonder moment. Ik zei tegen hem: ‘wat heerlijk dat we zo kunnen genieten hè?!’ Waarop Jim antwoordde: ‘Ja, en ma, ik heb nog over ons gesprek nagedacht maar ik kan echt niet zonder jullie.’ Jim wilde zo graag leven!
Waar vinden jullie steun of troost?
Niek: ‘Ik ervaar veel steun vanuit mijn geloof in God. Wij zien Jim niet meer – en wij missen hem vreselijk, maar ik geloof dat hij doorleeft bij God. Daar bij zijn hemelse Vader is Jim nu op een plek waar hij geen pijn en beperkingen meer heeft.’
We huilen en bidden met elkaar.
Niek: ‘Ook als gezin hebben we veel steun aan elkaar. Ieder heeft zijn eigen verdriet en zo ook zijn eigen manier van verwerken. Het is fijn om elkaar daar de ruimte in te geven en elkaar te steunen. Dan huilen we met elkaar en bidden met elkaar. En natuurlijk onze kleinzoon Seth (1,5), hij geeft heel veel vreugde, dat is echt geweldig.’
We vragen elkaar regelmatig hoe het gaat.
Annelies: “Het kennen van God is voor mij een grote troost. Hierdoor weet ik dat Jim nu op de allerbeste plek die ik voor mijn kind zou kunnen wensen. Wij hebben veel verdriet, maar voor hem is het nu goed, hij is ‘thuis’.
Ik vind het ook heel fijn dat we een goede relatie hebben met onze andere zonen en met onze schoondochter. We vragen elkaar regelmatig hoe het gaat. In het begin was ik vooral gericht op het verdriet wat ik bij Niek en de kinderen zag. Nu merk ik dat ik mijn verdriet meer met hen deel en dat we elkaar daarin tot steun zijn.’
Niek en Annelies: ‘Het klinkt misschien apart, maar we voelen echt bevoorrecht. Ondanks het verdriet zijn we zo dankbaar dat we Jims ouders mochten zijn, dat was geweldig.’
- Bekijk hier de uitzending van Ik mis je TV met Niek & Annelies.
