Navigatie overslaan
Uitgelichte afbeelding

‘Haar kamertje was mooi en af. Maar het bleef leeg.’

Uitzending zaterdag 4 oktober om 18.25 uur op NPO2

gisteren · 08:01| Leestijd:3 min

Update: gisteren · 08:01

Carmen kan niet wachten op de komst van haar eerste kindje, dat zo ontzettend gewenst is. Maar bij de bevalling gaat het vreselijk mis. Wat een feestelijk welkom had moeten worden, wordt een verdrietig afscheid.

Op Pucks grafje staat een felle regenboog met een grote gele ster waarop haar naam staat. Daar vertelt Carmen aan presentator Marleen Stelling hoe ze uitzag naar de komst van haar eerste kindje.

Lang wachten

“In de buik was Puck heel actief, altijd in beweging. Ik keek zo naar haar uit. Na 37 weken zwangerschap dacht ik: nu mag ze wel komen. Toen duurden 3 weken wachten nog heel erg lang.”

De families van Carmen en haar man Jeroen leven intens met ze mee met de zwangerschap. “Op vakantie in Italië deden we een test, die was positief. Nog dezelfde dag wist de hele familie het.”

Spoedkeizersnede

Alles is klaar voor de komst van de baby, als Carmen na ruim 40 weken zwangerschap moet bevallen. Tijdens de bevalling komt de navelstreng als eerste naar buiten waardoor de baby geen zuurstof meer krijgt. De artsen besluiten tot een spoedkeizersnede en Carmen wordt onder narcose gebracht.

Dochter Puck komt ter wereld en de artsen doen wat ze kunnen om haar in leven te houden, maar dat mag niet baten. “Ze was nog roze. Heel slap. Er zat nog weinig leven in. Ze zijn direct begonnen met hartmassage. Na drie kwartier vroegen ze aan Jeroen: ‘Vind je het goed dat we stoppen?’ Het moment dat ze het vragen, dan is het wel duidelijk.”

Als Carmen twee uur later wakker wordt, staat Jeroen bij haar met Puck in zijn armen. “Ik dacht: ‘Wow, daar is ze!’ Maar Jeroen zei: ‘Carmen, ze doet het niet.’ We braken allebei. En toen moesten we onze ouders bellen, dat ze was overleden.”

Alsof ze slaapt

Puck ziet er perfect uit, alsof ze slaapt. “Ik heb iedereen geappt die ik wilde dat kwam. Ik had haar maar een week, ik kon haar nu nog laten zien.”

Aan Marleen vertelt Carmen hoe erg ze opnieuw naar een kindje verlangde. Hoewel de artsen afraadden dat ze snel weer zwanger zou raken, durft ze het, met goede medische begeleiding weer aan. Het jaar daarop bevalt ze opnieuw van een meisje en inmiddels zijn daar nog een zusje en een broertje bijgekomen. Maar, zegt Carmen trots: “Puck is nummer een, en ze blijft nummer een.”

Meest gelezen

Lees ook

Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

Lees onze privacyverklaring.