'Glenn wilde niet dood, maar hij wilde dat dit stopte'

Trigger warning: dit artikel gaat over zelfdoding

Sandra werd pas na de dood van haar zoon geconfronteerd met de gruwelijke feiten die leidden naar Glenns dood. “Hij had die middag nog voor zijn examen economie gestudeerd en we hadden plannen om op vrijdag te gaan shoppen. Er was dus helemaal niets aan de hand met mijn zoon. Totdat zijn foto werd verspreid. Eerst op Instagram, toen ook in de klassenapp.”

Glenn was een levenslustige jongen. Sandra vond hem heel volwassen voor zijn leeftijd. Serieus met zijn studie en in zijn relatie met zijn vriendin. “Die kwam veel bij ons over de vloer. Het was best een vurige tijd, want ze waren heel verliefd. Maar ach, liever dat ze bij ons zijn dan ergens anders, toch?”

Voor Sandra begon 12 juni 2017 als een dag als alle anderen met werk en huishoudelijke taken. ‘s Avonds zei Glenn dat hij nog even wilde joggen. Sandra probeerde hem te bellen met een praktische vraag: of ze zijn kleding nog in de was moest doen, maar hij nam niet op. “Ik was wat geïrriteerd en dacht: de jeugd wil graag een mobiel, maar neemt deze dan vervolgens niet op.” Pas uren later ontdekte ze waarom Glenn dat niet deed.

‘Om te weten dat je zoon uren in deze verschrikking heeft geleefd en geen andere uitweg zag dan de dood - daaraan ga ik als mama kapot’

Die bewuste avond werd er een vals Instagram-account opgericht door een jongen uit te omgeving, met de vraag om daar naaktfoto’s naar toe te sturen. “Een schoolgenoot stuurde vervolgens een naaktfoto van Glenn naar het account. Die foto werd, mét Glenns naam, op het account gepost. Hier hebben verschillende mensen, waaronder een aantal schoolgenoten, heel nare commentaren bij geschreven, die Glenn heeft gelezen. De foto werd vervolgens nog verder verspreid, ook in de klassenchat en ook daar werd Glenn in getagd. “Glenn heeft meermaals gevraagd en gesmeekt om die foto offline te halen, maar de jongen die hem had geplaatst, wilde dat niet doen. Sterker nog, hij lachte en bedreigde Glenn. Dat vind ik het allerergste. Natuurlijk is het verschrikkelijk dat ik Glenn niet meer bij me heb, maar om als moeder te weten dat je zoon uren in deze verschrikking heeft geleefd en geen andere uitweg zag dan de dood - daaraan ga ik als mama kapot. Je imago is alles in je tienertijd. Ik heb na de dood van Glenn de online conversaties gezien en dat was verschrikkelijk.”

De jongens die betrokken waren bij het plaatsen en verspreiden van het beeld zijn beiden niet veroordeeld. “Er was een persoon die de valse Instagrampagina had opgericht en er was iemand die de foto heeft doorgestuurd. De laatste is nooit voor de rechter gekomen. De ander is wel voor de jeugdrechter verschenen, maar het is niet tot een straf gekomen, omdat hij op het moment van de feiten net geen 18 jaar was.” Toch is er voor Sandra wel een kleine overwinning geweest in dit proces. “Voor mij was het vooral belangrijk dat hetop papier stond dat er een oorzakelijk verband was tussen het overlijden van Glenn en het verspreiden van de foto. En dat is gelukt.”

“We hebben toen ook herstelbemiddeling gekregen en dat is heel goed geweest. We moesten eerst beschrijven hoe ons leven eruitzag mét Glenn en daarna hoe het nu is, zonder hem. Ik kon ook vragen stellen aan de daders. Dat was echt heel belangrijk.” Sandra heeft later ook nog contact gezocht met de ‘safety manager’ van Facebook, waar Instagram onderdeel van is. Ze gaf aan dat als Glenn zelf de foto had kunnen verwijderen, hij zeer waarschijnlijk nog geleefd zou hebben. Maar die mogelijkheid is er - nog altijd - niet. “Je kunt alleen een foto rapporteren, maar deze wordt niet gelijk offline gehaald. En dat terwijl elke seconde telt, want zo snel wordt die foto verder verspreid.”

Sandra weet op welke manier Glenn heeft gekozen zijn leven te beëindigen, maar heeft besloten daar niet over te praten, om andere kinderen niet tot plannen aan te zetten. Wel wil ze delen dat het vlak bij haar huis is gebeurd. Sandra werkt mee aan de EO-serie Jojanneke en de sextortiontapes en daarin zie je dat ze een gedenkplaat heeft gemaakt, waar ze elke dag naar kan kijken vanuit haar slaapkamerraam.

‘Ik wil voorkomen dat andere jongeren en ouders door dezelfde pijn heen moeten gaan’

Sandra en haar ex-partner Jan zijn elkaar in het rouwproces uit het oog verloren. Sandra had veel behoefte om te praten, haar man niet. Hij wilde liever vissen, terwijl Sandra haar verdriet juist wilde delen. Hierdoor zijn ze een paar jaar geleden uit elkaar gegaan. Sandra gaat inmiddels al langere tijd naar een lotgenotengroep. Het helpt haar heel erg om haar verhaal daar te delen en de verhalen van anderen te horen. “De meeste mensen die komen zijn vrouwen, mama’s. Voor ons is het heel belangrijk geworden om bij elkaar te komen. Ik blijf dit doen.” Het contact met Jan is door de afstand wel hersteld. “We gaan allebei anders om met de dood van onze zoon. En dat is nu goed, we zijn dichterbij elkaar gekomen.”

Met de jaren is er ook contact gebleven met het toenmalige vriendinnetje van Glenn. “Zij heeft nu een kindje. En dat is prachtig, maar alle eerste keren zijn intens. Haar eerste vriendje, maar ook kinderen die hun rijbewijs halen… het blijft pijnlijk, hoe ik anderen ook hun geluk gun.” Voor Sandra gaat de rouw over het verlies van haar zoon dan ook niet weg. “Het verdriet wordt anders. Er komt met de tijd meer afstand. Maar het gemis wordt eigenlijk alleen maar groter.”

Sandra wilde dat de dood van haar zoon niet voor niets is geweest en zet zich nu nog altijd in om betekenis te geven aan die verschrikkelijke dag. Zo is er elk jaar een Walk for Glenn, om mensen bewust te houden van de gevolgen van sextortion en om gezellig samen te zijn en de mooie kanten van Glenn te herinneren. “Ik doe dit altijd rondom zijn datum van overlijden, om mezelf door die moeilijke weken te loodsen.”

Ook spreekt Sandra in klassen over de gevolgen van het ongevraagd verspreiden van naaktfoto’s. “Zelf wist ik in 2017 niet dat dit bestond. Terwijl ik een heel betrokken ouder was. Ik ging naar elke ouderavond, zat in de raad. Door Glenns dood werd ik hier opeens mee geconfronteerd.” Sandra wil voorkomen dat andere jongeren en ouders door dezelfde pijn heen moeten gaan als Glenn en zij zet zich daarom tot op de dag van vandaag in om te praten over de gevolgen van sextortion op scholen. “Dat is zwaar, want je weet niet in wat voor klas je terechtkomt. Maar ik blijf het doen, omdat mijn verhaal veel meer impact heeft dan het verhaal van een docent.”

Bekijk hieronder de aflevering van Jojanneke en de sextortiontapes waarin Sandra vertelt over Glenn.

Denk jij aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten helpt. Neem 24/7 gratis en anoniem contact op met 113 suïcidepreventie via 0800-0113 of chat op 113.nl.

Tekst: Rianne van Kuil