Gedicht | Ik zie je met mijn ogen dicht
De herinnering aan een dierbare die is overleden, kan zich als een film voor je ogen afspelen. Als je je ogen dicht doet, zie je zijn of haar gezicht voor je. Het beeld is zo scherp en echt. Dan kan het pijn doen om je ogen weer open te doen. Omdat je beseft dat het er niet meer echt is. Daarover schrijft Leonita Gerssen dit pakkende gedicht.
Met ogen dicht
Ik reik mijn handen naar je uit
Maar ik grijp in het niets
Ik zend mijn liefde naar je uit
Maar voel jij ook maar iets?
Als ik mijn ogen gesloten heb
Zie ik jou hier voor mij staan
Maar gaan mijn ogen open
Ben je te ver bij mij vandaan
Met ogen dicht
Dan streel ik jou
Zacht over je gezicht
Het voelt vertrouwd
En voel mij goed
En hou mijn ogen dicht
Omdat ik weet, als ze opengaan
Dat jij hier niet zal zijn
Vervlogen door de witte lucht
Voel ik alleen maar pijn
Mijn ogen dicht, ik lach naar jou
En jij lacht naar mij terug
Als ik wil dat jij bij mij bent
Sluit ik mijn ogen vlug
Het is fijn om zo altijd even
dichtbij je te zijn.
Leonita Gerssen
Leonita Gerssen
‘Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan
tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.‘ Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.
