Gedicht | Zaden

31 december 2017 · 00:00

Update: 20 mei 2025 · 07:59

Een troostvol gedicht over heimwee en toch ook weer hoopvol naar de toekomst kunnen kijken.

Zaden

Stap voor stap de laan uitlopend
kijk je nog eens achterom
en je denkt wellicht met heimwee:
Deze dag komt nooit weerom.

Maar waar jij je zaden strooide
zullen eens de mensen gaan
en verwonderd en eerbiedig
Bij een zee van bloemen staan.

Frits Deubel

Leo Fijen
uit de bundel: Leven met de dood
Verschenen in 2014 bij uitgeverij Ten Have

Boek: Leven met de dood

Een boek over het leven. Het leven van ieder die zijn of haar dierbare verliest. Ontroerende verhalen en troostende gedichten. Woorden waar vaak geen woorden zijn. Houvast om verder te leven in het niemandsland van de dood. Leo Fijen vroeg aan nabestaanden: welke teksten geven kracht en bieden troost?
Dezelfde vraag stelde hij aan de belangrijkste rouwdeskundigen van Nederland en Vlaanderen (Marinus van den Berg, Riet Fiddelaers-Jaspers, Hans Bouma, Daan Westerink, Thomas Quartier, Jan Kerkhof Jonkman, Manu Keirse, Henk Vijver, Claire Vanden Abbeele, Minke Weggemans, Carlo Leget, Wout Huizing, Jan van den Bosch). Zij kozen ieder vijf gedichten en lichten die in dit boek toe met een persoonlijk verhaal.

Deel dit artikel: