Gedicht Jitske | De paden naar jou

6 mei 2025 · 17:52

Update: 13 mei 2025 · 16:55

De paden naar degene die je mist, zijn onzichtbaar maar voelbaar. In dit gedicht beschrijft Jitske van Oosterom hoe herinneringen troost en verbinding bieden. En hoe de natuur fluistert dat geliefden nooit ver weg zijn.

De paden naar jou

De paden naar jou
zijn onzichtbaar
begaanbaar
in de wilde weidsheid

bezaaid met bos

groen dat valt en weer staat
als je maar een stap
buiten het pad
durft te zetten

verende aarde van mos
zand
takjes
en bessen
een palet dat geeft

ik weet dat je hier ligt
werkelijk waar
de lucht trilt diezelfde sereniteit
als laatst
vind je je plek ook zo mooi?

Over Jitske

Van de ene op de andere dag lag Jitskes vader Rob met laag bewustzijn op de Intensive Care. Of hij bang was kon hij niet zeggen, wat hij wel en niet meer wilde ook niet. Zijn basale recht op zelfbeschikking was hem afgenomen en dat deed Jitske onnoemelijk veel pijn. In de bundel Tussen hemel, aarde en mij dicht Jitske het eerste jaar van rouw haar vader naar zich toe.

Jitske is moeder, dochter, communicatieprofessional, creatief schrijfster en prozadichteres. Als ze schrijft, doet ze dat om het leven bij de lurven te grijpen en ze gelooft daarmee niet alleen haar eigen leven, maar ook dat van anderen te grijpen en te beroeren.

Disclaimer

Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Jitske overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.

Deel dit artikel: