Gedicht | 'Club van gebroken mensen'
Op feestelijke momenten is het gemis van een dierbare extra voelbaar. Die lege stoel in de kring valt dan nog meer op. Ennio Drost schrijft over die ervaring in zijn gedicht 'Club van gebroken mensen'.
Club van gebroken mensen
Het was haar verjaardag
We zaten fijn met elkaar
Het klinkt misschien wat gek
Toch is het waar
Want we deelden onze herinneringen
Van vreugde en van pijn
Dit delen van hart tot hart
Is alles behalve klein
We deelden het geschenk van troost
Want ook al vierden we feest
Juist dan is daar die lege plaats
Missen we hen het allermeest
Hoe bitter en hoe zoet
Het was pijnlijk en fijn
Want we zijn de club van gebroken mensen
Die samen zoveel meer heel zijn
Juist door tijd te maken
En ruimte te geven aan allebei
Beseften we op een dag, begrijpen we
Zijn we weer blij
Want dan nooit meer tranen
Dan nooit meer afscheid
Dan voor altijd samen
Voor altijd feest en voor altijd...
Van het gemis bevrijd!
Over Ennio Drost
Onder zijn schrijfnaam 'Kleine broer schrijft' schrijft Ennio Drost gedichten om zijn hart en hoofd met elkaar verbonden te houden. Zijn gedichten gaan over geloof, liefde en over de moeilijke momenten van het leven, en Ennio hoopt dat anderen er troost uit kunnen halen. Gedichten van Kleine broer schrijft zijn te lezen op @kleinebroerschrijft op Instagram.
Disclaimer
Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Ennio overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
Lees ook over:
