Frits Spits verloor zijn vrouw en vindt troost in muziek

‘Het was niet moeilijk een boek te schrijven’, vertelt Frits in dagblad Trouw. ‘Ik moést schrijven. Ik ging op zoek naar houvast. Die probeerde ik te vinden in muziek en taal.’

‘Muzikale bedevaart’

De basis van zijn boek is dan ook een dubbel-cd met twintig recente Nederlandse liedjes. Bij elk nummer schreef de presentator een gedachte waarin hij zijn ervaring met rouw en troost deelt. Zelf noemt hij het een ‘muzikale bedevaart’.

‘Greetje kán helemaal niet dood zijn, want alles lijkt zoals het was’

Met de titel van zijn boek ‘Alles lijkt zoals het was’, laat hij zijn verbazing blijken over het gegeven dat de wereld gewoon doordraait als er iemand wegvalt. ‘Dingen blijven verraderlijk alledaags. De wind speelt met de bomen, een vliegtuig trekt een streep in de lucht, iemand laat zijn hond uit. Greetje kán helemaal niet dood zijn, dacht ik vooral in het begin, want alles lijkt zoals het was.’

Machteloosheid

‘We werden overvallen door de dood van Greetje. Na de diagnose hadden we vijf weken de tijd om afscheid te nemen. Dat is niet veel. Het is heel liefdevol gegaan. Een ‘mooi sterfbed’, zoals dat heet. Toch heb ik het ook beleefd als een machteloos toezien. Alle regie valt je uit handen. Je kunt niets meer.

De reactie op die machteloosheid komt pas later. Ik heb het proberen te verwoorden, maar eigenlijk valt het met geen pen te beschrijven.’

Diep gat

‘Het gaat wisselend’, antwoordt de presentator op de vraag of het hem lukt het dagelijks leven te hervatten. ‘Als ik zaterdagochtend De Taalstaat presenteer, gaat het goed. Maar als ik daarna thuiskom, is het gat heel diep. Het gevoel dat ik haar nooit meer kan zien of vasthouden, nooit meer met haar kan praten. Ongelofelijk.’

‘Ik wil Greetje met me meenemen in mijn verdere leven, veel over haar praten’

Frits ontdekt dat je verdriet kunt delen met familie en vrienden, maar dat je het voor een groot deel alleen moet doen. ‘Als iemand dood is, vinden mensen al vrij snel dat je er niet meer over moet zeuren. Misschien was ik zelf vroeger ook wel zo, ik was een beetje bang voor de dood. Maar ik heb nu gemerkt dat je er toch iets mee moet. Ik wil niet weg van de rouw. Ik wil Greetje met me meenemen in mijn verdere leven, veel over haar praten.’

Muziek als troost

Muziek is een troost voor de presentator: er kan zoveel blijdschap, levenslust en vitaliteit inzitten. Dat geeft energie. En dankzij de muziek heeft hij woorden aan zijn gevoelens kunnen geven. ‘Muziek helpt, ja. Ik heb de hele dag de radio aan. De radio was al mijn grootste vriend, maar het is een nog grotere geworden. Liedjes trekken me omhoog, en soms juist de diepte in. Ik ervaar muziek als louterend en troostend.’

Lees hier het hele interview met Frits Spits in Trouw.

Beeld: ANP/KIPPA/ Lex van Lieshout