Fragment Pieter en Marrit Oosterloo

Pieter en Marrit Oosterloo ‘Sorry, het spijt me. Ik heb je niet kunnen redden’, zegt Pieter Oosterloo tegen zijn pasgeboren dochtertje Sara dat hij in zijn armen wiegt. Sara overlijdt drie kwartier later. Dat Sara geen overlevingskans heeft, krijgen Marrit en Pieter te horen als de echo een ernstige afwijking laat zien. Ze leven tussen hoop en vrees en koesteren elk moment dat ze nog leeft.