Else verloor twee broers in vier weken: ‘Ik zei altijd: wij blijven bij elkaar’

Else groeit op met drie broers. “Met onze vader en moeder gingen we vaak op vakantie naar Zeeland." Het is een goede jeugd, totdat hun moeder vertrekt. Else is 9 jaar als haar moeder hertrouwt met een ander en een nieuw gezin begint. Else en haar broers blijven bij hun vader wonen.

Dat heeft impact op de band van de broers en zus. “Ik zei altijd: wij blijven bij elkaar, wat er ook gebeurt”, vertelt Else. Ook als de broers en zus volwassen zijn en een eigen gezin hebben, maken ze regelmatig samen uitstapjes en gaan ze vaak met zijn vieren varen in het bootje van Peter.

'Hij wilde al heel lang dood’

Wanneer Rob, Elses oudste broer, op 77-jarige leeftijd overlijdt, komt er een einde aan de mooie tochten van het viertal. Rob overlijdt aan een hartinfarct tijdens het fietsen. Het is een onverwachtse schok voor Else: “Hij viel door het infarct van de fiets en dat is niet meer goed gekomen. Daar heb ik heel veel moeite mee.”

Alledaagse dingen doen Else nog altijd denken aan Rob. Hij was een echte vogelaar. Hij maakte veel foto’s van vogels, schreef mee aan verschillende artikelen en boeken over vogels en werd later hoofdredacteur van het tijdschrift Het Vogeljaar. Wanneer Else haar camera meeneemt naar het graf, fotografeert ze de vogels in zijn nagedachtenis. Ze mist hem nog steeds. “Ik denk nog vaak: had ik dat maar kunnen vragen, of: dat had hij leuk gevonden.”

Dubbel verlies

Het verlies van Rob valt Else zwaar, maar haar andere broer Peter heeft het er nog moeilijker mee. Het gaat al een tijdje wat minder goed met hem. Hij is dementerend, zit in een rolstoel en ziet slecht. Wanneer Rob overlijdt, zorgt Else ervoor dat Peter nog een keer bij hem langs kan. Om afscheid te nemen. 

Daarna stopt Peter met eten en drinken. Hij wil niet meer leven. "Hij wilde al heel lang dood”, vertelt Else. Vier weken later overlijdt Peter. Else herinnert zich vooral zijn glimlach: "Peter was Peter en hij wilde zo graag gaan, dus dat gun je hem ook. Dat is een totaal ander gevoel dan bij Rob.” 

Vliegende herinnering

“Jemig kijk nou dan”, merkt Else op: er zit een reiger in een boom naast het graf. “Die zit hier altijd. Die zat er ook toen Peter hier begraven werd.” Sinds het overlijden van haar broers zijn vogels een belangrijke nagedachtenis geworden voor Else.

Vogels herinneren haar zowel aan Peter als aan Rob. Kort na Robs overlijden vloog er namelijk een putter de tuin in. “Die komt normaal nooit bij ons”, legt Else uit. Achteraf bleek de vogel er op hetzelfde tijdstip te zijn als Robs overlijden: half twee. “Dat kan toch niet? Dat is toch raar? Dat verbind ik nu wel met Rob.”

Kijk maandag om 16:30 op NPO1 naar de nieuwe aflevering van Ik Mis Je, waarin Else haar verhaal doet.