Daniëlle dacht dat ze met een gezonde baby naar huis ging: 'Hij leefde maar een paar dagen'

Daniëlle heeft een voorspoedige zwangerschap. Thijs is mooi op tijd gekomen en lijkt gezond. “Ik gaf hem borstvoeding, we deden hem in bad en hebben hem gewogen. Hij was aangekomen.”

Ze zijn nog maar net thuis, als Thijs ineens niet meer wil drinken en alleen nog op zijn buik wil liggen. “Hij was aan het krijsen, echt vreselijk.” De huisarts stuurt ze naar het ziekenhuis, waar Thijs allerlei onderzoeken ondergaat. “Daar raakte ik hem al een beetje kwijt. Je staat erbij als moeder, maar moet hem overgeven aan de artsen.”

Zwakke ader

Uit onderzoeken blijkt dat Thijs een zwakke ader in zijn hersenen heeft, die is geknapt. Ook heeft hij een stollingsziekte. Thijs is stervende, vertellen de artsen. Daniëlle en haar man zijn gelovig en vinden het belangrijk dat hun zoontje gedoopt wordt. “Er is een dominee gekomen, hij heeft hem gedoopt. We hebben Thijs samen gezegend, onze handen op hem gelegd. Dat was heel moeilijk; je voelt z’n warmte. Hij is vijf dagen jong, en dan moet je hem laten gaan.”

Zijn ouders en zusje zijn bij hem, als Thijs overlijdt. “Het geboortekaartje lag klaar om te versturen. Maar dan zit je in de rouw…”

Het geboortekaartje lag klaar om te versturen. Maar dan zit je in de rouw...

De zorg voor Amber houdt Daniëlle op de been. “Voor haar moesten we door. Vroeg opstaan, vroeg eten. Maar mijn lijf stond nog in een andere stand. Ik gaf borstvoeding, dat moest ik afbouwen en de melk doorspoelen die voor Thijs was. Dat vond ik moeilijk.”

Broer

Thijs wordt bij zijn opa in het graf gelegd, een graf dat Daniëlle nog vaak bezoekt met haar jongste zoon Daen, die na het overlijden van Thijs geboren wordt. Hoewel Daen zijn oudere broer niet heeft meegemaakt, is Thijs wel degelijk een deel van zijn leven, vertelt hij bij het graf. “Ik hoor het verhaal over zijn leven, ik kijk naar zijn foto’s en ga hier soms in mijn eentje langs.”

Kijk hier naar de aflevering waarin Daen en Daniëlle vertellen over Thijs.