Brief aan Nico

Ach Niek,

Wat zou ik je graag nog zeggen dat ik je veel meer mis dan ik van te voren mogelijk had gehouden. 31 jaar samen is niet niks. Maar die jaren kunnen ook zorgen voor gewenning, waardoor je niet altijd meer de goede dingen opmerkt. Die fout heb ik de laatste jaren wel gemaakt: te veel focussen op dat wat er niet was en niet altijd te letten op de zegeningen die er overvloedig waren.

Het waren geen gemakkelijke jaren. Jouw werkloosheid en mijn gezondheid zorgden ervoor dat we niet echt meer samen ‘de kar trokken’. Naar feestjes van vrienden ging je niet altijd meer mee. Wat had je ze te vertellen? Ik had mijn werk, waardoor ik regelmatig niet thuis was. Jij zat thuis en had niet het gevoel om het huishouden over te nemen. Kortom: er waren dingen die wrijving konden geven.

Wat ik wel altijd heb mogen ervaren is jouw onvoorwaardelijke liefde. Wat had je me hoog en wat was je trots op me. Maar…. Dat vond ik door de jaren heen zo gewoon. En nu voel ik hoezeer ik dat mis: me geliefd weten, gewoon om wie ik ben. Iemand die mij speciaal gekozen heeft.

We hebben samen 4 prachtige kinderen gekregen en zij houden van mij. Zij staan om mij heen en helpen mij. Maar dat is niet de liefde zoals jij mij die gaf.

Jouw eerlijkheid was soms wel eens confronterend (‘Jo, je bent niet de mooiste van de mooiste en je bent niet slank, maar je bent mijn Jo-an’) maar ik wist ook dat je me altijd trouw zou zijn. Want ik was jouw Jo-an.

En wat heb je ons in je week van sterven een groot cadeau meegegeven, door Gods Geest. Je hebt met ons mogen delen dat je Jezus gesproken hebt. Je hebt met ons gedeeld hoe hij eruit zag. En je hebt met ons gedeeld dat de ogen van Jezus zo liefdevol zijn, dat het enige wat een mens wil als hij die blik heeft gezien is: bij Jezus zijn.

In je korte ziekbed ben je voor velen een voorbeeld geweest. Ook de verpleegster die niet met het geloof was opgevoed kwam zeggen dat ze dat geloofsvertrouwen van jou als zo bijzonder ervoer.

We redden het hier met elkaar. Ik geniet van onze kleinzoon, die jij nog zo graag had leren kennen. Het mocht niet zo zijn. Ik hoop dat je in de hemel iets mag meekrijgen van dat kleine mannetje, want je zou er zo van genoten hebben.

We zien elkaar eens terug. Ik heb op je steen laten zetten: “Wachtend op de wederkomst van Jezus Christus”. Mocht het spoedig gebeuren, dan zal jouw nieuwe lichaam ons voor gaan. Anders vertrouw ik erop dat we elkaar in geest ontmoeten voor Gods troon en dat we samen mogen wachten op die Wederkomst.

Tot dan, en nogmaals: ik mis je meer dan ik had gedacht…..

Liefs, Joke