Brief aan mijn zoon Laurens, die ik nog zoveel had gegund
Sonja verliest haar zoon Laurens (17) na een ingrijpend ziekteproces. Ze mist hem heel erg en is benieuwd hoe zijn leven er nu uitgezien zou hebben. In een openhartige brief vertelt ze Laurens hoe ze zich samen met de rest van het gezin staande probeert te houden.
Lieve Laurens,
‘Waar wil je voor bidden?’, vroeg de dominee op je sterfbed. ‘Dat de anderen er goed mee om kunnen gaan’, was je antwoord. Zo typerend voor jou, altijd denken aan je medemens.
Nooit meer compleet
Met de anderen bedoelde je ons, je drie zussen, je broertje, papa en ik. Inmiddels zijn we alweer ruim vier jaar verder. We hebben ons leven zo goed als mogelijk is weer opgepakt. Gemakkelijk is het niet. Toen ik vanmorgen terug fietste van mijn dagelijkse rit naar de begraafplaats, moest ik ineens denken aan een aarden kruik. Eerst zo mooi en gaaf en op een bepaald moment gebroken en in stukken gevallen. De scherven zijn weer aan elkaar gelijmd, maar je zult altijd de breuklijnen blijven zien. Ook is er een heel stuk uit. Nooit meer compleet.
Zo is het ook met ons gegaan. Ons gezin, eerst zo mooi en gaaf, maar gebroken door jouw ziekte en overlijden. Uiteindelijk is ons leven weer aan elkaar gelijmd, maar het zal nooit meer compleet zijn. Ons geloof is het handvat van de kruik waar we ons aan vast houden en waardoor het nog bruikbaar is.
‘Het wordt nooit meer zoals het was’
We hebben ons werk, studie en andere activiteiten weer opgepakt. Ook doen we best wel vaak weer leuke dingen, zoals naar de bioscoop, op vakantie en uit eten gaan. We vieren de verjaardagen en andere feestdagen en proberen er het beste van te maken. Toch wordt het nooit meer zoals het was. Er hangt altijd een schaduw overheen.
Wat als je niet was gestorven?
Ik denk vaak hoe je leven eruit had gezien als je niet was gestorven. Waarschijnlijk was je op kamers gegaan en was je gaan studeren. Misschien had je wel een medicijn gevonden tegen die verschrikkelijke ziekte, waar jij en zoveel mensen om ons heen door worden getroffen. Misschien had je heel veel liefde kunnen geven en mogen ontvangen van een lieve vrouw. Ik had het je zo gegund!
We weten dat je nu in ieder geval op een mooie plek bent, zoals je vlak voor je overlijden nog had gezien en met me deelde.
Laurens, doen we het goed?
Ik vind het vaak moeilijk anderen uit te leggen hoe het is om een kind te verliezen. Meestal zeg ik dat het wel goed met me gaat, ook als het van binnen niet zo voelt. Lieve schat, wat vind jij; doen we het goed? We doen in ieder geval ons best, maar we missen je verschrikkelijk!
Voor altijd in mijn hart!
Liefs, mama
Zou jij ook een brief willen schrijven aan jouw overleden dierbare? Lees hier hoe je jouw bijdrage kan insturen.
