Brief aan Mees: ‘Wij moeten het hier zonder jou doen’
“Ik was zo apetrots op wat je al bereikt had”, schrijft de moeder Marieke in een ontroerende brief aan haar 12-jarige zoon Mees. De jongen uit Putten overleed dinsdag 27 september aan de verwondingen die hij opliep na een ernstig ongeluk met een vrachtwagen.
De moeder van Mees van de Ridder kan het niet bevatten: sinds een week is haar zoon er niet meer. In een open brief beschrijft Marieke haar gevoelens. Als gezin moeten ze afscheid nemen van hun Mees.
“Je vader en ik hebben samen met de meiden aan jouw sterfbed een afspraak gemaakt. We zullen pal staan voor elkaar, we zullen met elkaar rouwen en elkaar helpen weer uit het dal te stappen mocht het nodig zijn. We zullen elkaar vasthouden en een nieuw, ander leven opbouwen zonder jou. We zullen je nooit vergeten en we zullen je nooit verzwijgen.”
Vorige week maandag belandde Mees, die op de fiets onderweg naar school was, zwaargewond in het ziekenhuis, na een botsing met een vrachtwagen. Een dag later overleed hij. Mees was de oudste zoon in het gezin Van de Ridder, bestaand uit vader Wim, moeder Marieke en de zusjes Fay en Miri.
Rouwen
Vanuit onverwachte hoeken ontvangt de familie van de Ridder steun: bijvoorbeeld op hun Facebook-pagina, maar ook heel praktisch; mannen die komen helpen zodat hun melkveehouderij draaiende blijft.
Op de school van Mees is een herdenkingsbijeenkomst gehouden waarin o.a. zijn klasgenoten gedichten en een filmpje voor hem hebben gemaakt. In de kerk waar Mees kwam, hebben zijn vrienden afscheid van hem genomen door te vertellen over de mooie tijden die ze met elkaar gehad hebben.
“Door al deze vriendschappen, door al deze betrokkenheid en loyaliteit hebben wij kunnen rouwen. En neem van mij aan dat dat hard werken is. Gelukkig hebben we deze week hieraan kunnen besteden en ik ben iedereen meer dankbaar dan ze ooit zullen beseffen.
Ja Mees, daar ben je dan, veilig in Jezus’ armen. En wij moeten het hier zonder jou doen. Maar je grote geschenk van Vriendschap met inderdaad een hoofdletter V ebt door. Ik word er stil van en zet mijn woorden maar op papier.”
