Brief aan Hans
28 september 2016 · 08:00
Update: 20 mei 2025 · 12:54
Mireille schrijft een brief aan haar man Hans, hij streed een eenzame strijd om het leven los te laten.
Lieve Hans,
Wat was je trots op me. Toen ik, 1 jaar na de diagnose borstkanker, als freelancer aan de slag ging. Je wilde het van de daken schreeuwen en vond achteraf dat ik dit veel eerder had moeten doen. Je genoot ervan als ik werkte aan mijn opdrachten. Wat waren we samen druk. Alles leek goed te gaan. Het leven lachte ons weer toe.
Een klein jaar later kreeg jij lichamelijke klachten, maar we dachten zeker niet aan het ergste. Toch bleek het bittere waarheid. Ook jij kreeg kanker. In een gevorderd stadium; in één klap sloeg voor de tweede maal de grond onder onze voeten vandaan. De prognose was slecht, maar hoop deed leven. En jij was Hans niet als je er niet voor de volle 100 procent voor zou gaan. Een operatie volgde en je greep alles aan om grip te blijven houden op je leven. Met een open wond presteerde je het om toch te gaan skiën. Wat was jij een doorzetter.
Samen trotseerden we de enorme dalen, maar er waren zeker ook hoogtepunten! We genoten van de kleine dingen en van elkaar. In juni 2015 beklom je twee maal de Alpe d’Huzes. Wat was je trots toen je hele familie je opwachtte aan de finish. Ondanks tegenvallende berichten en de lichamelijke ongemakken die je steeds meer ten deel vielen, bleef je hopen. En wij hoopten vurig met je mee.
Zakelijk ging het je voor de wind. Onze kinderen zaten lekker in hun vel én je was gelukkig. Waarom die dodelijke ziekte je in de weg stond? Je begon het je steeds meer af te vragen. In mei van dit jaar werd je voor de zoveelste keer opgenomen in het ziekenhuis. Dit keer was het echt gruwelijk mis. Je nieren en darmen lagen stil en wij werden op het ergste voorbereid. Jij bleek nog niet klaar met dit leven en met de luttele kracht die je nog bezat, liet je voor de zoveelste keer zien dat ze je niet klein kregen. Negen weken lang ging je weer voor een behandeling waarvan we wisten dat het ‘vechten tegen de bierkaai’ was. In die tijd wilde je er nog voor zorgen dat iedereen om je heen er letterlijk warmpjes bij zou zitten.
Toen was je op. Met het zwaard van Damocles boven ons hoofd gingen we richting Amsterdam. Het zou de laatste keer zijn. De deur werd voor onze neus dichtgeslagen. Vanaf deze dag, de eerste dag van augustus, heb jij langzaam afscheid genomen. Van je gezin en van je familie, je lieve vrienden en iedereen om je heen. Stilletjes, want je wilde niemand zien. Ik huil als ik denk aan de eenzame strijd die je hebt moeten leveren. De strijd om het leven los te laten.
Twee weken later, op een prachtige dag in je geliefde Zoutelande, waar je ooit ook je eerste stapjes zette, liet jij het leven voor wat het was. Omringd door iedereen die je lief was ben jij aan je laatste reis begonnen. Lieve Hans, mijn maatje… wat ben ik trots op jou! De wijze waarop jij je leven hebt geleefd, je dapperheid, je kracht en doorzettingsvermogen. Bewonderingswaardig, tot de laatste dag. Je was er voor ons, voor iedereen om je heen. Alles aan je is liefde. Ik houd van je!
Mireille
Wil jij ook een brief schrijven aan je overleden geliefde en deze laten plaatsen op ikmisje.tv? Stuur dan een mailtje naar ikmisje@eo.nl.
Meest gelezen
- Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
In de uitzending
Gerben verloor zijn vrouw: ‘Mijn hoofd wist het wel, maar mijn hart nog niet’
- Paulina mist haar vriend Martin Brozius: ‘Als ik wist dat hij zo zwak was, dan was ik natuurlijk naar hem toe gegaan’
In de uitzending
Paulina mist haar vriend Martin Brozius: ‘Als ik wist dat hij zo zwak was, dan was ik natuurlijk naar hem toe gegaan’
Lees ook
- ‘We zijn een jaar verder, toch?' - pijnlijke clichés die je beter kunt vermijden als iemand rouwt
'Je vindt vast wel weer iemand'
‘We zijn een jaar verder, toch?' - pijnlijke clichés die je beter kunt vermijden als iemand rouwt
- Berdien verliest op 26-jarige leeftijd haar man en blijft achter met haar baby van zes maanden
‘Mijn Instagram-feed ging van baby’s naar weduwen’
Berdien verliest op 26-jarige leeftijd haar man en blijft achter met haar baby van zes maanden
- 'Ik neem je mee', een troostend lied van Irma Dee
Voor wie iemand mist
'Ik neem je mee', een troostend lied van Irma Dee
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.