Blog Sammie | ‘Opa moest vaak huilen van muziek, je kon zien dat hij écht luisterde’

Regelmatig kijk ik films via Netflix of een ander platform. Daar is sinds de dood van mijn opa niet veel aan veranderd. Wat wel anders is: ik kan het niet meer met hem over die films hebben. Iets waar ik het soms moeilijk mee heb.

Begin tot eind

Zo keek ik kortgeleden een film over Johnny Cash: Walk The Line. Een film die veel indruk op me maakte. Ik wil opa vertellen hoe goed de acteur speelt en hoe leuk ik de liedjes vind.

Ineens krijg ik een flashback naar toen opa en ik reden van Hilversum naar Utrecht. Hij zong A Boy Named Sue – een bekend liedje van Johnny Cash – van begin tot eind mee. Dat vond hij zo’n leuk nummer. Ik besluit het even op te zetten.

‘Opa moest vaak huilen van muziek, dat vond ik mooi. Je kon zien dat hij echt luisterde’

Toen ik Walk The Line had afgekeken, wilde ik het er met opa over hebben. Ik keek naar zijn lege stoel. Hij is er niet meer.

Zo liep ik in de afgelopen maanden wel vaker tegen soortgelijke situaties aan. Dan kwam ik weer een mooi liedje tegen. Opa kan dat vast wel waarderen, dacht ik dan. Hij moest vaak huilen van muziek en dat vond ik mooi. Je kon zien dat hij écht luisterde.

Slaap

Inmiddels laat ik mijn bevindingen op het gebied van muziek aan mijn oma horen. Maar oma huilt niet zo vaak als opa deed. En aan films begin ik niet, ze valt halverwege in slaap. Dat vind ik niet erg: oma is opa niet

‘Ik mis het om zijn feitjes over The Godfather voor de zoveelste keer te horen’

Ik vind het echt heel jammer dat ik leuke dingen die ik tegenkom niet meer met mijn opa kan bespreken. Er zijn zo veel dingen om het over te hebben.

Ik mis het om hem nieuwe dingen te vertellen die verder iedereen al weet. Alsof ik de wijsheid in pacht heb. En ik mis het om zijn feitjes over The Godfather voor de zoveelste keer te horen, dan voelde hij zich interessant.

‘I’m gonna make you an offer you can’t refuse,’ zei hij dan. Vervolgens vertelde hij haarfijn over de legendarische scène met het paardenhoofd. Zo enthousiast, alsof hij de film niet al dertig keer gezien had. En zo hadden we elkaar.

Andere manier

Misschien hebben we elkaar nu niet meer zoals toen, maar wel op een andere manier. Ik ken mijn opa zo goed dat ik precies weet wat hij zou zeggen bij een film of muziek. Dat raak ik in ieder geval nooit meer kwijt.

En nu? Nu ga ik lekker naar Johnny Cash luisteren. Mét opa’s voice-over in mijn hoofd.