Blog Patricia | Terug in de tijd
24 januari 2020 · 00:00
Update: 5 februari 2025 · 10:45
Wanneer Patricia het liedje ‘Ik voel me sexy als ik dans’ op de radio hoort, brengt het haar terug in de tijd. ‘Ik heb nooit meer zo licht gedanst als toen samen met Mikki.’
Dansen
Het is zaterdagochtend. Tijd voor de huishoudklusjes die afgelopen week zijn blijven liggen. Met de stofzuiger in mijn hand loop ik de trap op. De radio staat aan en de liedjes die voorbij komen, neurie ik zonder al teveel nadenken mee.
Maar dan ineens, bovenaan de trap, schrik ik op: ‘Ik voel me sexy als ik dans’, klinkt het door de speakers. Ik krijg een brok in mijn keel en vergeet wat ik wilde doen. Talloze keren hebben Mikki en ik dit nummer van Nielson samen meegezongen. De stofzuiger zet ik opzij en ga met mijn rug tegen de muur op de vloer van de gang zitten. Het liedje neemt me mee, terug in de tijd. Ik voel de handjes van Mikki geklemd in de mijne, terwijl we rondjes dansen in de woonkamer.
Verlangen
Voor heel even voel ik de lichtheid en vrolijke energie van Mikki in huis. Na de laatste klanken blijf ik nog even zitten. Ik wil het gevoel van daarnet vastgrijpen en bij me houden, maar het is weg. Het liedje is voorbij en ik ben weer terug, op de vloer in de gang, alleen. Wat overblijft is het verlangen naar de wereld met Mikki.
‘Ik heb nooit meer zo licht gedanst als toen samen met Mikki’
Ik mis het in alles wat ik doe. Onze favoriete liedjes zingen is niet meer zo fijn, en zelfs de trap loop ik anders op dan voorheen. Mijn benen voelen zwaarder en er drukt iets op mijn schouders. De onzichtbare deken van verdriet draag ik altijd met me mee. Ik heb nooit meer zo licht gedanst als toen samen met haar.
Eén bed blijft voor altijd leeg
Ik heb heimwee naar Mikki, maar ook naar de moeder die zij mij maakte. Ik mis hoe ik me voelde als we samen naar school fietsten of wandelden op straat. Soms ongeduldig of moe, maar er was geen zware deken van verdriet. Elke avond voor het naar bed gaan, maakte ik een rondje langs alle slaapkamers en spiekte even door de kier van de deur.
‘Het was niet perfect, maar wel compleet’
Alle kinderen veilig thuis in bed, maakte dat ik rustig slapen kon gaan. Het was niet perfect, maar wel compleet. Dat gevoel is weg. Nu is er altijd op de achtergrond het ‘niet pluis gevoel’. Eén bed blijft voor altijd leeg.
Ik koester het gevoel dat ik heb gekend en de moeder die Mikki mij heeft gemaakt. Ik zing nog steeds weleens met ‘onze’ liedjes mee, maar voel me nooit meer ‘sexy als ik dans’. Ik mis de wereld van Mikki in mij.
Meest gelezen
- Hans rouwt om zijn vrouw: 'Ik heb de laatste slag van haar hart gehoord'
In de uitzending
Hans rouwt om zijn vrouw: 'Ik heb de laatste slag van haar hart gehoord'
- Thom (18) overlijdt ondanks zijn ziekte onverwachts: 'Als ouders kun je niet dieper vallen'
In de uitzending
Thom (18) overlijdt ondanks zijn ziekte onverwachts: 'Als ouders kun je niet dieper vallen'
- Iris verliest haar dochtertje Sofie: 'Ze was zo ziek, dat ik haar uit liefde moest laten gaan'
Iris mist haar dochter
Iris verliest haar dochtertje Sofie: 'Ze was zo ziek, dat ik haar uit liefde moest laten gaan'
Lees ook
- Steek een kaarsje aan voor Jeffrey en Emma
Een klein maar krachtig gebaar
Steek een kaarsje aan voor Jeffrey en Emma
- Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Sanne Koopman uit 'Op de spoed'
Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
- Op vakantie gaan terwijl je rouwt: helen op een andere plek
Op vakantie gaan terwijl je rouwt: helen op een andere plek
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.