Blog Jurgen | 'Nog steeds wil Tazz naar Luna's slaapkamertje'
"Geloof me, dieren rouwen ook." Jurgen denkt aan de onafscheidelijke band tussen zijn dochter Luna en hun hond Tazz. De Franse Buldog is Luna's buddy tijdens haar gehele ziektetijd. Zelfs nu, 6 jaar later, mist het beestje haar beste vriendin. Daar wil Jurgen wat aan doen.
De laatste paar weken droom ik ‘s nachts veel over Luna. Het zijn machtig mooie dromen die levensecht aanvoelen. Daar is Luna altijd 9 en in haar ziekzijn modus. Ze is niet ziek-ziek, maar haar verschijning is van deze periode. Uitgerust met een sonde, sondezakje, pleister op haar wang en haar immens mooie glimlach, beleven we samen de mooiste avonturen. We gaan op reis, bestrijden het onrecht als superhelden, maken muziek, lachen ons een eind weg in de wijde wereld en zijn vooral onafscheidelijk.
'De beste vriend van Luna gaat ooit dood'
Twee anderen die ook regelmatig terugkomen in onze avonturen zijn haar grote zus Senna en onze Franse Buldog Tazz. Soms droom ik dat Tazz plotseling overlijdt en besef ik: “De beste vriend van Luna gaat ooit een keer dood.”
Nooit voor lul
Even terug in de tijd. We krijgen Tazz na een heftige periode: bij Senna wordt een zeldzame kinderziekte geconstateerd. Als gezin stemmen we daarna voor gezinsuitbreiding: een viervoeter om onze wereld wat levendiger te maken, en waar we samen voor zorgen. We kiezen voor ons Fransebullenbeest Tazz. Een geweldig ras dat je in een zin samenvat: Je loopt nooit voor lul met een Franse Bul.
Luna en Senna zorgen vanaf dag één geweldig voor Tazz. Oké, het elke dag uitlaten, soms door weer en wind, komt snel op mijn bordje terecht. Maar voor de rest gaat het geweldig. Tot Luna ziek wordt.
Op haar voeten
Tazz is al dagen onrustig als Luna met hevige hoofdpijn in haar kamertje slaapt. Op vrijdagavond haal ik Luna eventjes naar beneden. Tazz gaat op haar voeten liggen en kijkt haar nauwlettend aan. Dan komt Luna’s eerste epileptische aanval. Tazz voelde dit. Achteraf heeft Luna waarschijnlijk al meerdere aanvallen gehad, waardoor onze hond zo onrustig was.
Als we enkele weken in het ziekenhuis verblijven, is onze hond bij opa en oma. Luna mist Tazz. Daarom printen we een foto van haar op een grote aluminiumplaat, zodat ze er toch bij is. We vieren de verjaardag van Tazz in de tuin van het ziekenhuis (dat moet van Luna, een jaar overslaan is geen optie).
Buddy
Na een heftige periode, waarin we horen dat Luna binnenkort overlijdt, gaan we naar huis. We leven bij de dag. We zorgen voor comfort voor Luna en Tazz is haar buddy. Is Luna verdrietig, dan is daar onze Joker om haar op te beuren. Bij pijn staat onze viervoeter haar bij. We komen buiten met de rolstoel omdat Tazz uitgelaten moet worden. Onafscheidelijk zijn ze.
Dieren rouwen ook
Op de dag van Luna’s overlijden is Tazz bij haar. Vanaf gepaste afstand houdt ze alles in de gaten, totdat Luna haar niet te winnen strijd opgeeft… Tazz komt uit haar mand en gaat op haar voeten liggen.
In de dagen hierna betrekken we Tazz bij alles: afscheid nemen, de kist sluiten, en ze is bij de dienst in het crematorium. Geloof me, dieren rouwen ook.
Hondenvriendinnetje
We zijn nu bijna 6 jaar verder. Nog steeds wil Tazz af en toe naar Luna’s slaapkamertje. Ze bekijkt de foto’s aan de muur en heeft dagen dat ze verdrietig en lusteloos is. Wij mensen hebben onze luisterende en helpende professionals, maar Luna’s buddy heeft niemand! Dus ga ik op zoek naar een hondenvriendinnetje voor Tazz, om samen nieuwe herinneringen te maken en avonturen te beleven met ons.
Ik hoop dat we samen nog vele mooie dromen maken. En ik weet zeker dat Luna trots is op Tazz en haar nieuwe vriendinnetje.
Lees ook over:
Blog Jurgen | 'Het is tijd om mijn emotionele rugzak te ordenen'
Lees ook over:
'Toen Luna (9) hoorde dat ze zou doodgaan, zei ze: Jammer. Ik heb zo mijn best gedaan' (Deel 2)
Geschreven door
Jurgen van Riel