Blog Esther | ‘Achter elke afspraak schuilt een schuldgevoel naar mijn kinderen’

In de appgroep die ik heb met mijn vriendinnen verschijnt een bericht. ‘Meiden, het kan weer… wanneer kunnen we afspreken voor die high wine?’

Volle agenda

Er vliegen allerlei data in het rond. Ik kijk naar mijn lege agenda en stel ook een paar mogelijkheden voor. Dan verschijnt een bericht: ‘Zondag vieren we de verjaardag van Lisa, vanaf 13.00 uur’. Oké, die valt dan af. Ik zet de verjaardag in mijn agenda.

Niet veel later een volgend bericht. ‘Wij vieren over twee weken onze beiden verjaardagen groots, omdat we het al een tijdje niet hebben kunnen vieren.’ We werpen weer wat nieuwe data op voor de high wine, als de volgende verjaardag wordt aangekondigd. Aan het einde van de dag hebben we eindelijk een avond gepland en een volle agenda met verjaardagen.

Ook in de mail verschijnen steeds meer afspraken. Een open dag, een 10-minutengesprek. Een bezoekje aan het ziekenhuis….

Schuldgevoel

Ik kijk naar mijn overvolle agenda en voel enorme woede opkomen. Niet alleen om het feit dat er zoveel moet, maar achter elke afspraak schuilt een schuldgevoel. Een schuldgevoel naar mijn kinderen.

Bij iedere afspraak moet ik de overweging maken… Is het leuk en belangrijk genoeg om ze hiervoor alleen te laten? Ik kan namelijk niet die high wine doen terwijl manlief thuisblijft en met de kinderen eet. Ik haal twee diepvriespizza’s en heb na twee uur Stijn aan de telefoon, die vraagt wanneer ik weer thuiskom omdat hij mij mist.

Splitsen

Het is nu negen jaar geleden dat Dennis is overleden en dat stukje vind ik nog steeds heel moeilijk. Ik zou mezelf zo vaak in tweeën willen splitsen. Ik zit zo vaak ergens met een schuldgevoel. En dat zal waarschijnlijk nooit veranderen.

Ik vond de coronatijd ook voordelen hebben. Ik had een lege agenda en hoefde niet na te denken over schuldgevoel. Mijn agenda was leeg. Borrelen met vrienden deden we achter de laptop via videobellen en een 10-minuten gesprek was telefonisch. Voor een verjaardag ging ik even langs om een kadootje te brengen en hadden de kinderen niet eens in de gaten dat ik weg was.

Ik sla mijn agenda nog maar even dicht zodat ik er niet over na hoef te denken.