Blog Ella | Mijn ‘vlinder’ en mijn ‘regenboog’ kindje

Een wereld gaat open

Het afgelopen jaar is er voor mij een wereld open gegaan van allerlei symbolen die men gebruikt voor baby’tjes en kinderen die overleden zijn. Voordat je dit overkomt of van dichtbij meemaakt heb je er geen idee van. Zo is dat met veel – misschien wel alle dingen in het leven: steeds maar weer een deur die opengaat, waarachter een wereld schuil gaat waar je tot dan toe geen weet van had.

‘De naam ‘vlinder’ is onschuldig, in plaats van confronterend. Want dat is het natuurlijk wel: we zijn wel moeders, maar missen onze kindjes omdat ze niet meer leven. Ze zijn ‘weg-gefladderd’.’

Het is me opgevallen dat veel ouders kiezen voor een vlindertje als symbool van hun overleden kindje. Ouders ervaren hun kind even heel dichtbij als er een vlindertje voorbij fladdert. Of voelen het zelfs als een aanraking of ontmoeting, wanneer de vlinder even op hun schouder komt zitten. Mooi hoe zoiets kleins een mens zo veel kan doen. Ik ontdekte dat er bijeenkomsten worden georganiseerd voor moeders die hun baby hebben verloren. Ze noemen dit het ‘Vlinderkind café‘, als afgeleide van het ‘mama café’: een ontmoetingsplek voor moeders met hun kinderen, wat in veel steden regelmatig gehouden wordt. Die naam ‘Vlinder café’ is vriendelijk en onschuldig, in plaats van confronterend. Want dat is het natuurlijk wel: we zijn wel moeders, maar missen onze kindjes omdat ze niet meer leven. Ze zijn ‘weg-gefladderd’ of ‘fladderen rond in een andere wereld’.

Sterretje aan de hemel

Voor sommigen is een overledene een heldere ster aan de hemel geworden. Zo zijn er boekjes voor kinderen die een broertje of zusje moeten missen, waarin het overleden broertje of zusje een sterretje is. Laatst was ik even van mijn stuk gebracht, toen ik een geboortekaartje ontving die volledig was geïllustreerd met sterren, terwijl het een kerngezond, blozend jongetje betrof. Het bevreemde mij dat juist een ster als decoratie werd gekozen voor dit nieuwe leven, maar kan het de ouders niet kwalijk nemen. Het is mijn eigen associatie door mijn ervaring en de wereld die daarbij voor mij open is gegaan. Deze ouders zijn zich daar totaal niet van bewust, want voor hen is de wereld van gestorven baby’s gelukkig onbekend. Voor hen is een ster waarschijnlijk gewoon stoer of vrolijk.

Symbool van verlies en nieuw leven

Nu mijn man en ik weer in verwachting zijn, komen we de regenboog vaak tegen als symbool. Men noemt een kindje dat volgt op een verloren kindje of zwangerschap ook wel een “regenboog-kindje”. De regenboog staat symbool voor nieuwe hoop en als teken van Gods trouw: dat Hij belooft dat Hij voor ons zorgt en bij ons is en dat Hij alles nieuw en goed zal maken. Hoe passend dit symbool ook is in onze situatie, wil ik oppassen om mijn dochter te verbinden aan haar overleden broertje. Hij is er geweest en zal altijd zijn plekje houden. Maar haar bestaan en identiteit staan daar los van. Ze is geen ‘goedmakertje’ of ‘pleister voor het bloeden’. Ze is uniek, gewenst en zeer geliefd, los van het verlies van haar broer.

‘Ik zal zelf niet gauw meer kiezen voor een geboortekaartje met een vlinder, ster of regenboog, maar begrijp steeds beter dat anderen dat wel doen.’

Nu we in de laatste fase van onze tweede zwangerschap zitten, zijn we ons aan het oriënteren op een geboortekaartje. Al surfend op internet ontdek ik dat vlinders, sterren en regenbogen ook in die wereld veelvuldig voorkomen. Wat ben ik blij dat die deur nu dan eindelijk ook voor ons opengaat! En al zal ik zelf niet gauw meer kiezen voor een geboortekaartje met een vlinder, ster of regenboog, ik begrijp steeds beter dat anderen dat wel doen. Want de lading van deze symbolen wordt gelukkig ook voor mij langzamerhand weer een stukje vrolijker. En dat is toch mooi weer een stapje naar verder in mijn herstel!