Blog Dieke | ‘Ik ben voor altijd ouder dan Dirk’

Mijn verjaardag staat voor de deur. En dat gaan we vieren. Van jongs af aan heb ik mee gekregen dat als er wat te vieren is, je dat ook moet doen. Er komen nog vaak genoeg momenten dat het allemaal even niet leuk of fijn is. Bovendien heeft niemand ons morgen beloofd, daarom vind ik het belangrijk stil te staan bij dat wat er te vieren valt. Vieren is natuurlijk een groot woord: het kan ingetogen of uitbundig en alleen of samen met andere mensen, maar dankbaar zijn omdat er iets moois is gebeurd, is waardevol.

Verjaardag is anders

Dus mijn verjaardag wordt gevierd. Geen groots, uitbundig feest, want eerlijk is eerlijk: die tijd heb ik wel gehad en daar heb ik ook echt geen behoefte aan. Maar er komen familie en vrienden over de vloer en dat is fijn. Ik mag alweer 38 kaarsjes uitblazen. Natuurlijk is mijn verjaardag anders sinds Dirk er niet meer is. Ook hierin moet ik weer een ‘nieuwe normaal’ gaan ontdekken. Waar ik me voorheen nog kon verheugen op mijn verjaardag is dat nu niet meer zo.

Dirk en ik hadden allerlei kleine tradities rondom onze verjaardagen en later ook bij die van de kinderen. We bleven de avond er voor standaard wakker, tot de klok 12 uur sloeg, om elkaar als eerste te feliciteren. Er waren slingers, ballonnen en confetti-kanonnen op deze dagen en ook het uitbarsten in gezang na het wakker worden was traditie. Dat zijn allemaal dingen die ik niet alleen doe en de kinderen zijn nog te jong om dat zelfstandig uit te kunnen voeren. Natuurlijk worden ze her en der geholpen door familie of vrienden, maar hoe iedereen ook zijn best doet: al die mensen kunnen niet vervangen wat er niet meer is. En een verjaardag zonder Dirk: daar kan ik niet aan wennen.

Altijd ouder

Toen ik afgelopen week nadacht over mijn leeftijd realiseerde ik me opeens dat ik nu ouder word dan Dirk ooit geweest is. Wij scheelden twee jaar en Dirk is overleden toen hij 37 jaar oud was. Ik ben vanaf dit moment voor altijd ouder dan Dirk. Dat te bedenken doet zeer, ik had hem zo graag nog zoveel jaren en zoveel feestjes gegund. Maar ons ook.

Dirk is voor altijd 37 jaar. Een mooie leeftijd, natuurlijk, maar daar hadden nog minstens 40 jaar bij gemoeten. Dat was onze afspraak: samen minstens 80 jaar te worden. Het is ons niet gelukt. Maar voorlopig is het mij wel gegeven weer een jaartje ouder te worden. Daar ben ik ondanks alles dankbaar voor.