Gratis inloggen

Doe je mee? Als je bent ingelogd, kun je reacties plaatsen en gesprekken volgen op alle sites van de EO.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

Uitgelichte afbeelding

Blog Bianca | ‘Ze raken papa steeds opnieuw kwijt’

vandaag · 05:44

Update: vandaag · 05:44

Bij iedere gebeurtenis, iedere nieuwe levensfase verliezen de dochters van Bianca hun vader opnieuw. Want Paul zal nooit bij hun diploma-uitreiking zijn, nooit hun eerste liefde leren kennen. “Ze missen de papa die hij nu had moeten zijn. Waarmee ze praten over hun toekomst, tegen wie ze zich kunnen afzetten.”

Toen Paul stierf, verloren we de meest belangrijke persoon in ons leven. Onze band was even sterk en onze liefde even groot, toch betekende hij voor ons alle drie iets anders. Hoewel we samen dezelfde persoon verloren, verloren we individueel iemand anders.

Samen de toekomst delen

Ik heb mijn man verloren, mijn eerste grote liefde. De liefde van mijn leven, waarmee ik alles deelde. Hij kende al mijn geheimen. Bij hem durfde ik uit mijn schulp te kruipen en kon ik mijn verleden steeds meer loslaten.

'Ik verloor de man van wie ik wist: met hem ga ik samen oud worden'

Mijn rots in de brandig, die mij van zestienjarige heeft zien opgroeien tot volwassen vrouw, de moeder van zijn kinderen. Waarmee ik sparde over de opvoeding, brainstormde over hun namen, die mijn volle, zwangere buik beschermde in de drukke menigte. Ik verloor de man waarvan ik voelde: “Met hem ga ik mijn toekomst delen, krijg ik kinderen en worden we samen oud!”

Superheld, steun en toeverlaat

Mijn kinderen verloren juist hun papa, hun superheld, hun steun en toeverlaat. De papa waar je lekker gek mee kon doen, waar je koekjes mee bakte, filmpjes mee keek, de papa die altijd één verhaaltje meer voorlas dan mama.

En ook voor mijn dochters is het heel verschillend: ze verloren allebei een andere papa. Want de papa van een kleuter van vijf, is een andere papa voor het meisje dat je moet motiveren om haar huiswerk te maken. De papa die zijn oudste dochter op twee wielen leert fietsen, is een andere papa die zijn jongste dochter leert dat ze ook groenten moet eten.

Yune, jouw band met papa verschilt met je zus, omdat jij van baby af aan altijd samen met papa thuis was, samen middagdutjes deed en samen de tijd doodde zolang de poetsvrouw bezig was. Terwijl je zus thuiskwam na een lange dag school en honderduit aan papa vertelde hoe haar dag op school was.

Niet bang zijn

Het is dan ook anders als je eerst een gezonde papa hebt, waarmee alles samen kon doen. En dat je vervolgens je leven volledig moet aanpassen aan je zieke papa. Terwijl jij niet beter wist Yune, omdat dit altijd al zo was.

'Mijn kinderen missen hun superheld, hun steun en toeverlaat, hun papa'

De papa die op magische wijze ’s avonds het licht uitblaast, is een andere papa dan de vader die je aanmoedigt om door dat gat in de zwemles te zwemmen en je leert te vertrouwen dat je voor niets en niemand bang hoeft te zijn.

Afzetten en grenzen stellen

En nu mijn dochters ouder zijn komen er allerlei vragen. Willen ze hem leren kennen vanuit de leeftijd die ze nu hebben. “Hoe was papa toen hij zo oud was als ik, ging papa op stap, was papa beïnvloedbaar, deed papa wel eens dingen die niet mogen, had papa zin om te leren, was papa wel eens boos?”

Aan de ene kant leren ze hem beter kennen, maar aan de andere kant zijn verdrietig om de papa die er niet is. Ze missen de papa die hij nu voor ze had moeten zijn: de papa waar ze gesprekken mee zouden voeren over het leven, hun toekomst, wat ze later willen worden. Maar ook de papa waar ze zich tegen zouden afzetten, omdat hij grenzen stelt, of zich druk maakt om niks. Want ook dat is wat papa’s doen.

'Papa is er niet, en ze raken hem steeds opnieuw kwijt'

Steeds opnieuw kwijt

Grote veranderingen zorgen er opnieuw voor dat de meiden afscheid moeten nemen. Zo zei Nynthe pas: “Ik kan niet stoppen met turnen, want papa weet niet beter dan dat ik altijd heb geturnd.”

En dit soort pijnlijke uitspraken hoor ik vaker:

“Papa zal nooit weten welke vervolgopleiding ik ga doen.”
“Papa zal er op de diploma-uitreiking niet staan.”
“Ik mis papa nu meer dan eerder.”

Papa is er niet en ze raken hem steeds opnieuw kwijt. En iedere keer breekt mijn moederhart ook weer opnieuw.

Meest gelezen

Lees ook

Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

Lees onze privacyverklaring.