Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Blog Bertine – Spelen in de sneeuw zonder Daan

17 februari 2017 · Leestijd 3 min

Bertine geniet van de sneeuw. Maar opeens komen toch ook de tranen. Wat had ze graag de slee getrokken met haar zoon Daan erop.

Sneeuwvlokjes

Het is zaterdagavond, ik zit alleen in de auto en er vallen sneeuwvlokken naar beneden. Een mooie winteravond in februari. Het is koud buiten. Ik kijk omhoog naar de donkere hemel en zie hier en daar een ster. Verder zie ik heel veel witte vlokken naar beneden komen. Ik zou wel naar boven willen blijven kijken om zo dichtbij Daan te zijn, maar ik moet op het verkeer letten. Ik vraag me af of Daan mij ziet en of hij geniet van de vallende sneeuwvlokjes. Elk moment, iedere dag denk ik aan Daan.

“Wat was ik graag met Daan naar buiten gegaan”

De volgende morgen is het prachtig wit buiten. Alles ziet er zo mooi en vredig uit. Wat is de wereld toch bijzonder en magisch met die sneeuw! Even later als ik weer naar buiten kijk zie ik allemaal kinderen en sleetjes gaan. Iedereen is blij en de kinderen zijn heerlijk aan het spelen in de sneeuw. Ik hoor hun kinderstemmen en zie vaders de slee trekken. Ik tel de kinderen die bij hun vader lopen. Vooral het aantal van drie valt mij op.

Slee

Opeens komen de tranen en bedenk ik me dat Daan dit zo leuk had gevonden. Hij was al bijna te groot voor de slee, maar wat zat hij nog graag op die slee. Wat was ik graag met hem naar buiten gegaan! Zijn sneeuwlaarzen staan nog gewoon in de kast. Als ik die van Thijn pak, zie ik ze staan. Het doet zo ongelofelijk pijn, ik mis mijn kind. Er zit een gat in mijn moederhart.

Genieten

Isa en Thijn genieten van de sneeuw en ik geniet ook zeker van hen. Ons leven gaat door en dat is goed, maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is. Thijn maakt samen met zijn vriendje een prachtige sneeuwmuur. Isa heeft plezier als ze met de slee van een hoogte af gaat. Het is heerlijk buiten, maar het is anders. De sneeuw is prachtig, maar het voelt zo anders. Alles heeft een andere kleur gekregen.

Ik maak een foto in de sneeuw van mijn armband. Een foto in de sneeuw die ik van mijn drie kinderen had willen maken… Ik kan het niet om Isa en Thijn samen op de foto te zetten. Het is goed zo. Vandaag gewoon even niet, morgen vast wel weer.

Geschreven door

Bertine van de Poll

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--