Blog Bertine | Ons leven gaat door en ik mis je elke dag meer

Ik mis je zo

Ik mis je zo. Ook al vinden sommigen dat het al een tijdje geleden is. Ook al lijkt ons leven misschien gewoon verder te gaan en kun je denken dat mijn verdriet minder is. Gaat ons leven gewoon door? Nee, niets van dat alles is zo, want ik mis mijn lieve Daan zo ontzettend. Elke dag een beetje meer. Ja echt! Elke dag meer en meer.

“Ik kan hem niet loslaten, ik had hem hier willen houden.”

In alles om mij heen kom ik Daan tegen of besef ik weer dat hij er niet meer is. Op zondag sta ik met mijn andere twee kinderen bij het graf van Daan. Steeds weer breekt mijn hart en doet het zoveel pijn. Ik kan hem niet loslaten, ik had hem hier willen houden. Dichtbij mij, hem kunnen knuffelen en voor hem zorgen. Alles in mij blijft maar roepen dat ik dit niet wil en dat het vooral ook niet gaat wennen.

Ons gezin gaat door. Ons gezin moet door, maar het is nog steeds een soort van overleven wat we aan het doen zijn. We zijn allemaal hard aan het werk en zoals ik eerder schreef: we blijven drijven, maar daar is alles mee gezegd. Ook Isa en Thijn doen enorm hun best om er wat van te maken. Maar oh, wat is het saai en vooral stil zonder hun broer!

“Daan zal altijd mijn kleine bijzondere jongetje zijn. En blijven.”

Tijd gaat door en staat stil

Het voelt vreemd dat wij verder gaan en ook ouder worden. Ik zie dat vooral aan Isa en Thijn. Daan blijft voor altijd 14 en zal altijd mijn kleine bijzondere jongetje zijn. En blijven. Ik begin nu ook aan de foto’s, waar de drie kinderen opstaan, te zien dat de tijd voor Daan stil staat. Isa en Thijn zijn duidelijk ouder aan het worden. Dit is weer een nieuw gevoel. Ik vind het geen leuk gevoel.

Isa en Thijn zijn inmiddels 13 en 8 jaar. Twee kinderen die al best zelfstandig zijn, maar aan de andere kant is vooral Thijn nog best klein. Daan zou dit jaar 17 geworden zijn. Hoe bizar, een zoon van 17 jaar. Onvoorstelbaar! Terwijl het geen droom had kunnen zijn. Ik had en ik heb die zoon, alleen anders dan velen anderen.

Foto’s

Ik koester de foto’s en ik ben vooral blij dat ik er zoveel heb. Van baby Daan tot het laatste moment zijn er foto’s gemaakt. Van alle mooie momenten en ook van de hele moeilijke momenten. Ik ben dankbaar dat ik die allemaal heb. Op mijn nachtkastje staat de foto van Daan met zijn dikke glimlach, die glimlach maakt mij elke dag blij. Blij dat ik zijn mama mocht zijn. Blij dat hij mijn zoon is.