Blog Bertine – Een nieuw jaar

‘Mijn moederhart doet pijn’

Het eerste jaar zonder Daan is begonnen. Het voelt echt heel raar. Een jaar achterlaten terwijl ik dat helemaal niet wil. Een jaar waarin Daan nog gewoon bij ons was. Waar hij mij nog kusjes gaf, zijn handje vast kon houden en ik zijn stemmetje nog gewoon kon horen. Ik mis dat kusje, dat handje en zijn lieve stemmetje zo! Ik zal het nooit meer voelen en nooit meer horen. Vanaf nu zal elk nieuw jaar een jaar zonder Daan zijn.

En dan is het middernacht, we zijn bij vrienden om oud & nieuw te vieren. Buiten knalt het vuurwerk al. De beste wensen, ik weet het niet. Wat zijn de beste wensen? Ik heb eigenlijk geen wensen meer, zo voelt het. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. En een gelukkig nieuwjaar voelt ook al zo rot. Iedereen kan zeggen, je moet er weer iets van gaan maken. Dat ga ik heus wel doen, stap voor stap. Maar het is nog maar vijf maanden geleden, het voelt als de dag van gister. Mijn moederhart doet ontzettend pijn en is rauw van verdriet.

Nieuwe baan

Nog even en dan gaan de kinderen weer naar school. Zijn alle nieuwjaarswensen weer voorbij. Ik zeg, heerlijk! Ik ga mijn leven proberen op te pakken zonder Daan. Starten met een nieuwe baan op een bijzondere plek. Een baan in de wereld van kinderkanker, met deze baan hoop ik ouders en kinderen tot steun te kunnen zijn. Dat voelt goed, het past bij mij. Ik wil ook graag iets voor een ander kunnen doen. Zelf mooie dingen waarmaken, zoals bijvoorbeeld het boek dat ik schreef over Daan en afgelopen jaar heb uitgegeven.

Een jaar met Daan in mijn hart

Ik hoop dat het een nieuw jaar gaat worden waarin ik de kracht krijg om vol te houden en verder te kunnen gaan zonder Daan. Een jaar met Daan in mijn hart, altijd bij mij. Soms voel ik zijn aanwezigheid zo dichtbij alsof hij zijn handje weer even op mijn schouder legt. En denk dan aan zijn woorden, ‘mama huil maar niet’. Daan was een ontzettend sterk en stoer mannetje. Die mooie gedachten neem ik mee in dit nieuwe jaar.