Blog Bertine | ‘Jarig zijn is bijzonder’

Geboortedag

Hoe zal ik het zeggen? Voor mij blijft het nog steeds zo tegenstrijdig. Daan is niet meer bijna jarig, maar het is bijna zijn geboortedag. Dat is nu wat het is. Of zou hij in de Hemel wel zijn feestje vieren en gewoon jarig zijn? Ik zou dat zo graag willen weten, maar die vraag blijft onbeantwoord. Voor mij blijft hij gewoon op 22 oktober jarig en is het daarbij ook zijn geboortedag.

Ik heb gelukkig altijd het besef gehad dat jarig zijn bijzonder is. Weer een jaar in en ‘gewoon’ een feestje mogen vieren. Zoveel mogelijk leuke dingen doen en dat hebben we zeker gedaan met Daan. Hij vond het altijd geweldig om jarig te zijn. Hij wist ook altijd precies wat hij wilde hebben.

Wat kunnen vooral kinderen daar intens van genieten. Ze staan die dag helemaal in het middelpunt. Dat is iets wat Daan ook zo graag deed; een feestje vieren en dan vooral met iedereen die hij lief had om zich heen. Het zijn mooie herinneringen, alleen het is zo hard dat deze herinneringen, herinneringen blijven. Dat er nooit meer ‘Daan’ feestjes bij zullen komen. Dat doet pijn.

Het wordt al zijn derde verjaardag zonder dat hij er zelf bij is. Het missen doet echt heel veel pijn. Het is zo raar dat hij er niet meer is. Die lege plek, dat bed wat steeds maar leeg blijft. Het is gewoon niet te bevatten, ook na ruim twee jaar niet. Het is de liefde voor Daan die ervoor zorgt dat hij zo intens gemist wordt.

Veertiende verjaardag

Ik ben heel benieuwd hoe het derde jaar zo zonder Daan zal verlopen. Gaat het intense verdriet eraf of blijft dat voor altijd bestaan? Hoe gaan we dat derde jaar zonder die leuke grappige Daan beleven? Isa die straks veertien zal worden. Ze ziet er nu al tegenop. Hoe gaan we dat doen? Ze kan onmogelijk dat jaar overslaan of zoiets. Ze gaat Daan ‘inhalen’, en dat zal pijn doen. Maar ik ga haar meegeven dat jarig zijn bijzonder is. En ook van haar veertiende verjaardag een feestje te maken.

Trots

Ook gaan we op Daans geboortedag zeker iets leuks doen. Dat voelt goed. Het is en blijft bijzonder dat hij in ons gezin mocht komen. Daan maakte dat ik moeder werd, voor altijd. Want daar is echt niets aan veranderd. Ik ben en blijf zijn moeder en daar ben ik ook zo trots op.