Blog Bertine – Gewoon een kaartje
1 januari 2017 · 00:26
Update: 21 februari 2025 · 13:55
Daan was gek op kaarten. Maar sinds Daan is overleden is het stil bij de brievenbus, schrijft Bertine. ‘Daan zit niet meer op de uitkijk of de postbode er al aan komt. Vaak zie ik haar doorfietsen.’
Brievenbus
Toen Daan ziek was, werd mij vaak gevraagd waar Daan blij van werd. Mijn antwoord was meestal: “van een kaartje”. Daan was gek op kaarten. Hij vond het heerlijk om samen de kaarten te lezen, kaarten te sorteren, plaatjes kijken. Toen hij in 2012 ziek werd begon de kaartenstroom. Al heel snel herkende hij onze postbode en als hij kon snelde hij naar de voordeur.
“Daan vond het heerlijk om samen de kaarten te lezen, kaarten te sorteren, plaatjes kijken.”
Nog even een “dank je wel” door het gaatje van de brievenbus roepen. En dan kwam hij vol trots weer de woonkamer binnen lopen, vaak met een stapel kaarten in zijn handen. Daar werd Daan echt zo blij van.
Tienduizend kaarten
Afgelopen zomer deed een vriendin een oproep op Facebook om Daan een kaartje te sturen in het ziekenhuis. Wat er toen gebeurde was echt ongelofelijk. Kaarten kwamen er, heel veel zelfs. Maar ook ballonnen en allerlei kadootjes. Zijn ziekenhuiskamer was binnen een mum van tijd gevuld. Wat zag dat er gezellig uit. En de kaarten bleven komen, het zijn er uiteindelijk meer dan tienduizend stuks geworden. Daan vond het geweldig.
Stil
Nu is het stil bij de brievenbus. Daan zit niet meer op de uitkijk of de postbode er al aan komt. Vaak zie ik haar doorfietsen. Dat zijn van die momenten dat ik weer moet slikken, dat ik besef dat Daan er niet meer is. Dat het voor altijd bij de brievenbus stil blijft.
Kaartjes sturen
Zelf was ik ook fan van kaartjes, ik stuurde regelmatig iemand er één. Maar door de intensieve zorg voor Daan kwam ik er niet meer aan toe en kon ik het ook vaak niet. Ik heb me voorgenomen om weer kaartjes te gaan sturen. Een mooi voornemen denk ik zo, want volgens mij is iedereen blij met een kaartje.
“Met ogen vol tranen sluit ik een kaart”
Zo iets gewoons, een kaartje schrijven blijkt nu toch heel moeilijk te zijn. De namen van ons gezin onderaan de kaarten schrijven doet pijn. Tuurlijk schrijf ik Daan zijn naam erbij en ik teken er een mooi hartje omheen. Met ogen vol tranen sluit ik dan de kaart. Alles wat eerst zo gewoon was heeft nu ook een stempel gekregen. Elke dag ieder moment kom ik je in iets tegen, lieve Daan wat mis ik je!
Meest gelezen
- Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
Na het verlies van Coen blijft zijn zus Charlotte achter met veel vragen. Ondanks haar verdriet probeert ze de draad weer op te pakken en het leven te omarmen.
Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
- 21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
Gevangen in je eigen lichaam
21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
- Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Sanne Koopman uit 'Op de spoed'
Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Lees ook
- Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
In de uitzending
Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
- De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
Hoe nabestaanden de kist van hun dierbaren vormgaven
De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
- Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.