Birgit vraagt zich af: ‘Hoe ziet de hemel eruit?’

Ineens vroeg ik mij af: “Hoe ziet de hemel er uit?”

“Mama is overleden.”
“Ik kom eraan” zei ik.
Het was het kortste en pijnlijkste telefoongesprek van mijn leven. Al bijna een jaar wisten we dat mijn moeder ALS had. Je weet dat het gaat gebeuren en toch is het overlijden onverwacht. Tijdens de periode van mijn moeders ziekte hebben we veel gepraat over vroeger en over het geloof in God. Mijn moeder hoopte alvast wat van de hemel te mogen zien en we spraken over wat ons troost en bemoedigt.

Maar pas na het overlijden van mijn moeder kreeg ik ineens vragen als:

• Hoe ziet de hemel er eigenlijk uit?
• Ontmoet je in de hemel je overleden familie?
• Herinnert mijn moeder ons nog wel, nu ze in de hemel is?

Hoe ziet de hemel er eigenlijk uit?

Dat mijn moeder naar de hemel zou gaan, staat voor mij vast. Ik geloof zelf dat er een hemel is, en ook mijn moeder had daar een rotsvast geloof in. En ze verlangde er echt naar om na haar sterven bij Jezus te zijn. In de periode dat ze zo ziek was hoopte ze alvast iets van de hemel te mogen zien, bijvoorbeeld in een droom. Daar was ze benieuwd naar. Helaas is dat, voor zover ik weet, niet gebeurd. Alhoewel… sinds ze de diagnose ALS kreeg hoorde ze in haar hoofd steeds gezang, allerlei christelijke en ook niet-christelijke liederen. Ik heb weleens gedacht dat dat misschien al een stukje hemel was…

Het troost mij te weten dat mijn moeder bij God in de hemel is. Maar wat is dat: ‘bij God in de hemel zijn?’ en ‘hoe ziet dat er uit?’, ‘waar is mijn moeder eigenlijk terecht gekomen?’. Mijn vader gaf mij het boekje ‘Hoe zal het in de hemel zijn?’ van Randy Alcorn; dit had hem geholpen om zich een beeld van deze plek te vormen.

Ik stel mijzelf een fysieke plek van de hemel voor

Nadat ik delen uit het boekje had gelezen besloot ik de film ‘Heaven is for real’ te kijken. Een verhaal van een jongen die ternauwernood een operatie overleeft en tijdens de operatie de hemel heeft gezien. Maanden later begint hij zijn familie te vertellen over alles wat hij daar zag. De film maakte veel indruk op mij.

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Ik heb geen idee of de hemel er daadwerkelijk uit ziet zoals beschreven in het boekje en in de film. Wat ik wel merk is dat het mij troost biedt om mij een fysieke plek voor te stellen. Een plek waar Jezus is en waar Hij mijn moeder welkom heet. Een fysieke plek die misschien wel wat weg heeft van de dingen die wij ook op aarde kennen, maar dan zonder alle ellende, pijn en verdriet.

Naast het lezen over de hemel, vind ik uiteindelijk ook vooral troost en hoop in de Bijbelteksten waar staat dat we na ons sterven naar de hemel mogen, waar Jezus zelf een plek voor ons vrij houdt:

In het huis van mijn Vader zijn vele kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zou maken?
Johannes 14:2

Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Daarom schaamt God zich er niet voor hun God genoemd te worden en heeft hij voor hen een stad gereedgemaakt.
Hebr 11:16

Wij weten dat wanneer onze aardse tent, het lichaam waarin wij wonen, wordt afgebroken, we van God een woning krijgen: een eeuwige niet door mensenhanden gemaakte woning in de hemel.
2 Korintiërs 5:1

Ontmoet je in de hemel mensen die je op aarde ook kende?

‘Ontmoet je in je hemel je overleden familie?’. Ik denk van wel. Het geeft mij in ieder geval veel troost, omdat ik weet dat het allergrootste verlangen van mijn moeder was om bij Jezus te zijn en daarop volgend om haar eigen moeder weer terug te zien.

Enkele weken na het overlijden van mijn moeder las ik deze tekst:

Na zijn zonen deze opdracht te hebben gegeven trok Jakob zijn voeten weer op bed. Toen blies hij de laatste adem uit en werd hij verenigd met zijn voorouders.
Genesis 49:33

Deze tekst raakte mij enorm. Ik was ontroerd en voelde de tranen over mijn wangen lopen. Tegelijkertijd merkte ik dat ik veel meer rust kreeg! Rust bij het idee dat mijn moeder niet meer bij mij is, maar bij onze Vader. En dat ze bovendien haar moeder weer mag zien!

Weten mensen in de hemel wat er op aarde gebeurt?

Een van de vragen die na het overlijden van mijn moeder ook bij mij naar boven borrelde was ‘weten mensen in de hemel wat er op aarde gebeurt’? Of nog concreter ‘Weet mijn moeder wat er met ons gebeurt?’ en ‘Herinnert mijn moeder ons nog wel nu ze in de hemel is?’.

Misschien. Ik weet het niet. Theologen zullen vast een beter antwoord hebben dan ik. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat het voor mij ook niet zo belangrijk is om hier een antwoord op te hebben. Al zou ik natuurlijk wel graag zien dat ze zich ons herinnerd.
Voor mij is het belangrijkste dat mijn moeders allergrootste verlangen is ingelost. Het afgelopen jaar was voor mijn moeder een jaar van heel veel pijn en heel veel tranen. Maar nu heeft ze een leven bij Jezus, een leven zonder pijn en verdriet. Wat gun ik dat haar! De pijn van het gemis van mijn moeder gaat voor mij helaas nog even door, maar het is voor mij een hele troost dat er een hemel is. Dat mijn moeder daar gelukkig is, en dat ook ik haar daar ooit weer zal zien. Wanneer dat dan ook is…

Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.
Openbaring 21:4

Na het overlijden van haar moeder heeft Birgit allerlei vragen. In ‘reisblog over rouw’ zoekt ze daarop de antwoorden.