Bianca’s dochter stapte uit het leven: ‘Elk minieme foutje maakte haar wanhopig’

Trigger warning: dit artikel gaat over zelfdoding.

“De lat lag voor Samanta altijd hoog. Een acht op school was drama, het moest minimaal een 9,5 zijn”, vertelt Bianca. Samanta groeit uit tot een fantasierijk en slim meisje, later een knappe jonge vrouw met een goede baan bij autofabrikant DAF. Maar onder dat alles zit een laag die bijna niemand ziet: diepe onzekerheid.

Social media als katalysator

Samanta’s drang naar perfectie groeit met de jaren. Op haar achttiende laat ze haar neus corrigeren, zonder onze toestemming. Later ontdekt Bianca dat ze in het geheim nog meer behandelingen heeft ondergaan.

“Iedereen vond haar prachtig, maar zij was overtuigd van haar imperfecties. Ze wilde het perfecte plaatje. Elk minieme foutje maakte haar wanhopig. En de foto’s en filmpjes op social media werkten als een katalysator.”

Ook op haar werk twijfelt Samanta aan zichzelf. Haar collega’s waarderen haar en ze krijgt veel complimenten. Maar als haar leidinggevende met een bedenkelijke blik haar richting op kijkt, betrekt ze dat op zichzelf. Ze denkt dat ze niet goed genoeg is.

Altijd zijn er zorgen

Bianca maakt zich zorgen. Al jaren. Zij en Samanta bellen bijna elke dag. Als ze geen bericht krijgt, voelt ze het meteen in haar lichaam: de onrust, de angst dat er iets mis is. “Ik heb lang in angst geleefd, omdat ik bang was dat ze zichzelf iets zou aandoen. Maar ik heb nooit beseft hoe dichtbij het was.”

‘Ik voelde altijd dat Samanta niet oud zou worden’

Ze voelt altijd dat Samanta niet oud zal worden. “Maar dat ze door suïcide zou sterven, dat had ik nooit gedacht. Ik schoof haar gedrag af op puberteit, stress of perfectionisme. Ik zag het niet als een depressie die levensbedreigend was.”

Bianca werkt hard, zorgt voor Samanta’s jongere zus en woont vlakbij, maar niet om de hoek bij Samanta. “Heb ik signalen gemist? Misschien. Maar inmiddels weet ik ook hoe complex zelfdoding is.”

Bevriezen en vluchten

‘Lieve mam, pap, als jullie deze mail lezen, dan heb ik gisteravond een einde aan mijn leven gemaakt.’ Dat staat in de mail die Bianca die avond opent.

Ze gilt het uit, raast samen met haar vriend naar het appartement van Samanta en belt haar ex-vriend, Samanta’s vader. Door een recent vervangen slot krijgen ze de portiekdeur niet open. De politie komt en vindt Samanta in haar appartement.

“Ik zakte door mijn benen. Ik kon niet huilen, niet bewegen, niets. Daarna wilde ik maar één ding: naar mijn ouders.”

Bianca heeft zich lange tijd geschaamd voor haar eerste reactie. Later leert ze dat dit een automatische overlevingsreactie is. “Ik reageerde volgende de drie V’s: vechten, vluchten of bevriezen. Eerst bevroor ik, daarna vluchtte ik.”

Een uitvaart als eerbetoon

Samen met Samanta’s vader organiseert ze een grote, open uitvaart. Iedereen is welkom. Meer dan vierhonderd mensen komen, zoveel dat er een extra zaal met schermen wordt geopend. Alles is erop gericht dat Samanta ziet hoe geliefd ze werkelijk was.

‘Ze heeft zelf kunnen zien hoeveel mensen van haar hielden’

“Ik ben spiritueel en voelde dat ze die dag aanwezig was. Die gedachte troost me. Want ze heeft zelf kunnen zien hoeveel mensen van haar hielden. Dat ze écht mooi en waardevol was.”

Vier maanden uitgeschakeld

Na de uitvaart valt Bianca in een diepe leegte. “Ik was er vier maanden niet. Helemaal weg. Ik staarde voor me uit aan tafel. Mijn vriend las elke dag de stapels kaarten voor en deed het huishouden. Hij hield samen met zijn kinderen alles draaiende.”

'Dan maak ik het zelf'

In die periode zoekt Bianca naar podcasts of verhalen die haar steunen. Ze vindt niets dat aansluit bij de pijn van nabestaanden na zelfdoding.

Dus besluit ze om zelf een podcast te maken. Ze volgt een opleiding en leest alles over rouw, trauma, mentale gezondheid en zelfdoding. “Ik wilde begrijpen wat er met mijn dochter was gebeurd. Die kennis gaf me grip. En tegelijk kon ik anderen helpen. Zo heb ik mijn pijn omgezet in kracht, mijn onmacht in actie.”

Verborgen strijd

Samen met een podcastspecialist maakt ze Verborgen strijd. De eerste zeven afleveringen verschijnen een jaar na Samanta’s sterfdag. Binnen een maand bereiken ze ruim 143.000 luisteraars. De podcast krijgt een plek bij 113 Zelfmoordpreventie, in opleidingen en bij rouwprofessionals.

Voor Samanta’s dood werkt Bianca in de commerciële sector, in een harde zakelijke omgeving. Ze was altijd bezig, altijd aan het rennen. “Ik was compleet van mijn pad geraakt. Alleen maar werken, werken, werken. Samanta heeft mij stilgezet.

‘Ik word boos van reclames waarin ze zeggen dat ‘niemand met kerst alleen mag zijn’’

Nu werkt ze nog drie dagen per week in loondienst en runt daarnaast haar eigen praktijk: Blaauw Licht Coaching. Ze volgt nog steeds opleidingen rondom rouw en mentale gezondheid en begeleidt ouders, jongeren en mensen die iemand door zelfdoding hebben verloren. En ook mensen die te maken krijgen met andere vormen van verlies, zoals verlies van gezond, toekomstperspectief of een relatie.

Niet voor niets

“Ik kan mijn dochter niet meer redden. Maar ik kan wel andere jongeren of ouders ondersteunen. Samanta’s dood mag niet voor niets zijn geweest”, vertelt Bianca.

Ze spreekt op scholen en binnen bedrijven. Ze waarschuwt voor de druk van social media en vraagt aandacht voor mentale gezondheid. “Ik ben geschrokken van hoeveel jongeren worstelen in het leven. Mentaal welzijn staat onder enorme druk. We moeten dit blijven bespreken.”

Samanta leeft voort in haar werk

Bianca mist Samanta verschrikkelijk en ze ziet op tegen de feestdagen. “Ik word boos van reclames waarin ze zeggen dat ‘niemand met kerst alleen mag zijn’. Voor zoveel mensen voelt december zwaar, door gemis, door rouw of doordat het leven even niet lukt. Dan kan zo’n zin echt pijn doen.”

Toch voelt ze Samanta dichtbij. “Rouw geef je geen plekje. Je verweeft het in je leven. Door elk verhaal dat ik deel, door elke ouder die dankzij mijn steun iets meer lucht krijgt, leeft Samanta een beetje voort. Het voelt alsof ze me begeleidt in mijn missie.”

Denk jij aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten helpt. Neem 24/7 gratis en anoniem contact op met 113 via 0800-0113 of chat op 113.nl.

Tekst: Ilse Terpstra