Bert en Adrie de Pijper kregen een stilgeboren kindje

Mathijs overleed destijds kort voor de geboorte. Zijn ouders hebben hem kort gezien, waarna hij naar het uitvaartcentrum is gebracht en van daaruit begraven. Achteraf vinden Adrie en Bert het jammer dat het zo gegaan is.

De begrafenis was somber, vertelt Adrie. ‘Opeens ging de zon schijnen. Dat was voor mij gewoon een kadootje. Toch een beeld van God: Hij is er bij en schijnt door de donkerte. Ik weet het nog zo goed. Heel bijzonder vond ik dat.’

Jarenlang gingen ze niet naar het graf. ‘Ik dacht: hij is bij God en het is goed’, vertelt Bert. ‘Wat hier op aarde achterblijft, is een aards omhulsel. Maar ik ben er steeds meer moeite mee gaan krijgen. Ik denk dat het goed is om juist hier een gedenkplaats te hebben.’

Ook hebben ze hun zoon laten bijschrijven in de gemeentelijke basisadministratie, nu de wet daar de mogelijkheid voor biedt. ‘Hij hoort erbij. We zeggen altijd: we hebben drie dochters. Maar de laatste jaren ben ik veel meer gaan beseffen: we hebben drie dochters, en een zoon.’

Fragment

Bekijk hieronder het fragment waarin Bert en Adrie vertellen over hun stilgeboren kindje.