Gedicht: ‘Ik laat je nooit meer gaan’

Als iemand van wie je heel veel houdt overlijdt, kun je je heel verloren voelen. Wat zou het dan fijn zijn als je een retourtje naar de hemel kunt kopen! Nog één keer knuffelen, nog één keer vertellen hoeveel je van hem of haar houdt. Daarover schreef onze redacteur Janet Freriks dit ontroerende gedicht.

Ik laat je nooit meer gaan

Als ik het voor het zeggen had
Dan weet ik wel wat ik zou doen
Ik zou een retourtje kopen naar de hemel
Om heel dicht bij jou te zijn
Eindelijk weer knuffelen, elkaar omhelzen
Wat lijkt me dat intens fijn

Maar die tickets naar de hemel
Ze zijn helaas niet te koop
En dat is waarom ik hier op aarde
Soms met mijn ziel onder de arm rondloop

Want sinds ik jou heb verloren
Is mijn leven niet meer compleet
Ik mis je in alle dingen
In alles wat je deed

Ik weet het, misschien heb je het wel goed daarboven
En geloof me, dat troost me oprecht
Maar soms twijfel ik eraan
Of ik wel alles tegen je heb gezegd

Heb ik je wel genoeg laten weten
Hoeveel ik van je hou?
Je vaak genoeg verteld
Hoe fijn mijn leven was met jou?

Het antwoord op die vragen
Ik zal ze nooit meer krijgen
En dat doet nog altijd pijn
Maar temidden van dat verdriet
Probeer ik sterk te zijn

Want al weet ik soms niet hoe
Ik moet verder met mijn leven
Dus maak er elke dag weer het beste van
Met jou voor altijd in mijn hart verweven

En als mijn tijd dan is gekomen
Ik eindelijk weer oog in oog met je zal staan
Dan weet ik één ding zeker:
Ik knuffel je en ik kus je,
En laat je nooit meer gaan

Tekst: Janet Freriks