Alleen ach­ter­blij­ven als tweeling: ‘Wie ben ik zonder mijn broer?’

“Het is heel cru, het was zijn laatste werkdag en hij hoefde nog maar één klus te doen bij een ander bedrijf voordat hij naar hij naar huis kon gaan.” Maar op Geerts allerlaatste werkdag gaat het gruwelijk mis. Hij komt samen met een collega onder een wand van betonnen blokken terecht. Ze zijn op slag overleden.

Verlies van haar tweelingbroer

De impact van het verlies van haar broer, met wie ze zo vaak een front vormde, dringt niet gelijk tot Ingrid door. “Ik wist niet was ik moest denken. Het voelde alsof ik aan de grond vastgenageld was. Ik wist al vrij snel dat ik hem wilde zien. Ook om te kunnen beseffen dat hij echt overleden was. Het was heel fijn om in die week bij hem te zijn en in diezelfde ruimte met vrienden en familie herinneringen op te halen.

Als tweeling deelden Ingrid en Geert een bijzonder band. “We trokken vaak naar elkaar toe, ook onbewust. We dachten veel aan elkaar en voor elkaar. Wanneer ik een snoepje kreeg, vroeg ik of Geert dat ook mocht krijgen. Zelfs wanneer we ruzie hadden, vormden we één gezamenlijk front wanneer iemand tussenbeide wilde komen.”

Wat betekent het om een tweeling te zijn na een verlies?

En nu was Geert er niet meer. “Ik deed wel vaker dingen zonder Geert, maar nu ben ik me er heel bewust van dat ik dingen écht alleen doe. Voor mijn gevoel had ik altijd een back-up omdat hij er altijd was. Nu sta ik er alleen voor. Kon ik nog wel zeggen dat ik tweeling was?” vraagt Ingrid zich af. Daarnaast voelt ze zich na Geerts overlijden schuldig. “In het begin dacht ik weleens: waarom ben jij degene die is overleden en niet ik?”

Lees het complete interview bij Eva magazine met Ingrid over het terugvinden van haar identiteit.