Afscheidsblog Dieke | ‘Ik kan voorzichtig weer vooruitkijken’

Here’s to the ones that we got
Cheers to the wish you were here, but you’re not
‘Cause the drinks bring back all the memories
Of everything we’ve been through
Toast to the ones here today
Toast to the ones that we lost on the way
‘Cause the drinks bring back all the memories
And the memories bring back, memories bring back you

-Uit ‘Memories’ van Maroon 5-

Herinneringen

Met bovenstaande tekst uit het liedje ‘Memories’ van Maroon 5 wil ik het nieuwe jaar in gaan. Denkend aan hen die niet meer bij ons zijn en de herinneringen die we aan ze hebben. Juist door die herinneringen zijn ze weer even terug bij ons. Maar ook een toast op de mensen die we nog wel om ons heen hebben. Ik hoop dat jullie die net zo koesteren als ik.

Bloggen voor Ik mis je

Op 28 februari 2018, exact drie maanden na het overlijden van Dirk, schreef ik mijn eerste blog voor Ik mis je. Ik mocht bijna twee jaar lang mijn reis door mijn rouwproces met jullie delen. Wat heeft het me goed gedaan.

Schrijven deed ik sinds Dirk ziek was. Het hielp me mijn gedachten te ordenen. Maar ik wilde ook een belangrijk document voor onze kinderen hebben. Want zij zouden zich weinig tot niks meer kunnen herinneren uit de periode dat hun vader ziek was en overleed. Zelf zou ik ook lang niet alle details meer weten. En dus schreef ik zoveel mogelijk op. Eerst alleen in boekjes, later ook in een eigen weblog.

‘Ik wilde meer aandacht voor dementie op jonge leeftijd.’

Dat hield ik bij omdat ik het belangrijk vond dat de buitenwereld iets mee kreeg van wat ik meemaakte. Ik ben geen prater, maar schrijven gaat me makkelijk af. Zo hoefde ik relatief weinig moeite te doen, terwijl ik toch kon laten weten hoe ik me voelde. Bovendien wilde ik meer aandacht voor dementie op jonge leeftijd. Dirk had de ziekte van Alzheimer en was 35 jaar toen hij die diagnose kreeg.

Ervaringen delen

Regelmatig hoorde ik dat wat ik schreef (h)erkenning gaf. De stap om te bloggen voor Ik mis je werd gemaakt. Ik mocht mijn ervaringen met jullie delen en wat heb ik er veel voor terug gekregen.

Vanuit de oorverdovende stilte die Dirk achterliet toen hij overleed, naar voorzichtig weer vooruit durven kijken. Ik kan zeggen dat het goed met ons gaat. Met vallen en opstaan, dat wel, en ik heb ook niet de illusie dat dat zomaar voorbij is. Dat hoeft ook niet. Het rouwproces blijft.

Jas

Maar waar het eerst een onwennig, raar en eng proces was, is het nu bij me gaan horen als een soort jas. Soms hangt ‘ie op de kapstok en kijk ik er niet naar om. Maar soms, als ik de wereld in ga, heb ik de jas aan. En zelfs dan is het soms nog te koud.

Ik wil er maar mee zeggen dat het soms dagen goed gaat, en dan opeens is het koud en wil het even niet. Dirk is nooit een minuut uit mijn hoofd en ik mis hem nog steeds vreselijk. Maar ondertussen gaat mijn leven verder en hoewel ik me daar eerder schuldig over voelde (‘hoe kun je……’) is dat schuldgevoel nu weg.

‘Ik vond het fijn deze loodzware weg met jullie te kunnen delen.’

Ik heb hulp (gehad) van heel veel lieve en fijne mensen. Mijn kinderen, mijn ouders, (schoon)familie, vriendinnen en vrienden, Dirks werkgevers, zijn collega’s. Ieder draagt zijn steentje bij. Wat mag ik me gelukkig prijzen met zo’n netwerk om me heen.

En dan zijn daar ook nog de lezers van mijn blogs hier op Ik mis je. Natuurlijk hadden we elkaar liever niet ‘getroffen’, maar het leven besliste anders. Ik vond het fijn deze loodzware weg met jullie te kunnen delen. Het heeft mijn weg in elk geval een stukje extra verlicht! Bedankt daarvoor.

Film

Ik kies er nu voor om te stoppen met bloggen. Ik ga een volgende fase in en mij richten op een film (voor privé gebruik) over Dirk en wie hij was. Daarmee wil ik een laatste document maken voor mijzelf en de kinderen. Ik ga op zoek naar hoe het leven Dirk tot de persoon gemaakt heeft die hij uiteindelijk is geworden. Iets wat hij zelf graag had willen doen maar nooit meer aan toe gekomen is.

Het ga jullie goed. In welke situatie je ook zit: houd hoop!

‘Every day may not be good, but there’s something good in every day’