Fotoblog Boukje – Afscheid op hun trouwdag

Afscheid op hun trouwdag

Hun trouwdag kon nu niet meer samen gevierd worden. Haar lieve Ruud was overleden en gecremeerd. Toch besloot Erny om er een bijzonder moment van te maken. Ze nodigde familie en vrienden uit om aanwezig te zijn bij de asverstrooiing van haar geliefde man op de datum van hun trouwen.

Samen aan boord

Samen gingen we aan boord van het zeewaardige schip Bounty dat over het IJselmeeer voer vanuit Hoorn. De lievelingskleur van Ruud was alom vertegenwoordigd: de rode rozen, de rode kledingstukken van de aanwezige gasten en het schip deed daar nog een schepje bovenop met zijn rode accenten.

Rozen voor de liefde

Het was best een grijze dag, maar even kwam de zon tevoorschijn en toen werd iedereen bijeengeroepen om het ritueel van de asverstrooiing bij te staan. De gehele koker met as werd overboord uitgestrooid door een van de dochters. De rozen om de liefde voor Ruud te benadrukken werden daarna een voor een door de nabestaanden ook overboord gegooid.

Machtig gezicht

Het was een machtig gezicht hoe de wind en het water alles meenamen. Vanaf het achtersteven kon je de rode rozen nog een poos op het water zien deinen. Ruud werd teruggegeven aan de natuur. Hij die veel had met water. Samen heeft dit echtpaar veel tijd doorgebracht bij het water. Het paste daardoor zo goed om zijn as te verstrooien in water.

Verdrietig en mooi

Ook van deze afscheidsmomenten maak ik als afscheidsfotograaf een prachtige en volledige afcheidsreportage. De foto’s zijn voor hen in een diashow bijeengezet met een toepasselijk lied eronder. Om zo nog vaak even terug te gaan naar de dag die zowel verdrietig als ook heel mooi was.

Boukje

Reactie dochter Erny en Ruud:

‘Ik heb Boukje mogen meemaken bij de asverstrooiing van mijn allerliefste papa vanaf Zeilschip de Bounty. Mijn Papa was een geweldige en bijzondere man. Hij hield van de zee en dit afscheid paste echt bij hem. Nu is deze dag ook nog eens voor eeuwig vastgelegd op prachtige foto’s. Sommige foto’s zijn zo eenvoudig, maar zo veelzeggend. Tekst is niet nodig. De foto’s spreken.’