Traditie als herinnering

Traditie

Elke familie heeft z’n verhalen en tradities, vaak ook rondom feestdagen. In deze kerstcommercial zie je een volwassen dochter die een heerlijk kerstmaal voorbereidt voor haar familie. Ze volgt daarin het recept van haar moeder. Terwijl ze bezig is, lijkt het of haar moeder er weer even helemaal bij is en haar helpt om het recept uit te voeren. De herinnering wordt levend. Dat troost haar, maar zij en de andere familieleden zijn zich – juist door deze jaarlijkse traditie – bewust van hoe ze moeder en oma ook enorm missen.

(Tekst gaat verder onder de video)

Ze is er weer even helemaal bij

Er is enige kritiek op deze commercial juist omdat het gemis van dierbaren wordt gebruikt voor een commercial. Maar het filmpje geeft ook grote herkenning en daarom willen we het toch delen. De makers van het filmpje geven aan hoe juist een traditie vaak verbonden is met herinneringen: ‘Bestaande tradities lenen zich heel goed om even de herinnering aan de overleden dierbare aan te halen. Was het zijn of haar taak om de kalkoen aan te snijden en werd dat ieder jaar weer een hele worsteling. Of zakte de pudding, die met zoveel liefde was gemaakt, op het laatste moment altijd toch in. Dan zijn dat mooie moment om even stil te staan bij het overlijden of juist een anekdote te vertellen’.

‘Het verdriet wordt er draaglijker door’

Met de traditie is het net of je dierbare weer even bij je is, je ervaart de verbinding. Zoals geestelijk verzorger Nico van der Voet het bij Ik mis je heeft over tastbare herinneringen: ‘Dat doet soms pijn, maar dat doet vooral ook goed (…) Tranen wellen op. Het verdriet wordt er, hoe dan ook, dragelijker door. De verbinding blijft zo immers bestaan. Dát gevoel doet elke keer weer goed’.