Gedicht | Tranen die niet wilden komen

Tranen die niet wilden komen

Ik graaf een kuiltje in het zand
En begraaf daarin mijn zorgen,
Ze wegen nu wel heel erg zwaar
Voor even zijn ze opgeborgen.

Ik zet mijn voeten stap voor stap
In het warme mulle zand,
Langzaan loop ik aarde branding
Tranen druppen op mijn hand.

Tranen die niet wilden komen
Maken nu mijn wangen nat.
Ik weet, jij komt niet terug
Jij, die mij gelukkig maakte,
Met wie ik de mooiste jaren
Van mijn leven heb gehad.

Geertje Hoefeijzers-Kars

Voorbij de horizon
Geertje moest afscheid nemen van haar grote liefde: de man met wie zij de gelukkigste jaren van haar leven heeft gedeeld. Het schrijven van gedichten over het verdriet, de emoties en de herinneringen wil zij delen. Zij hoopt dat lotgenoten kracht en troost zullen vinden in de woorden die ze heeft geschreven.

Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij Boekscout.nl overgenomen uit de bundel Voorbij de horizon van Geertje Hoefeijzers-Kars. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.